Van Fort
Davis via de State Highway 17 omhoog naar Pecos tot de kruising met US 10 rij
je door een heel bijzonder landschap. Ik ontdek zelfs ‘knuffelrotsen’,
rotsmuren bestaande uit dicht op elkaar gepakte rijen ronde kolommen. Deze
rotspartijen ogen heel wat vriendelijker dan de scherpe en hoekige varianten
die we de afgelopen dagen hebben gezien. Voel me ook gelijk veel meer
ontspannen dankzij deze rotsen lang de weg...
Maar dan!
Vanaf de kruising met de US 10, of eigenlijk vooral vanaf het dorp Verhalen, verandert het landschap dramatisch. Het is in
een klap niet alleen heel erg plat. Voelt ook unheimisch vanwege links en
rechts opduikende ‘ja-knikkers’, meestal met een serie ronde oliebunkers langszij,
terwijl er geen mens te bekennen valt en je en passant veel uitgestorven
emplacementen met verroeste graafmachines en in elkaar gezakte opslagplaatsen
passeert.
In de verte de eerste ja-knikkers.. |
Pecos zelf ziet er ook vreselijk armoedig uit. Kan iemand vertellen
wat er hier in dit gebied aan de hand is?!!
Dat kom ik
te weten in de laundry van TraPark, een Escapeecamping waar we een nachtje
staan om de was te doen. Het was me al opgevallen dat er hier bijna alleen maar
mannen rondlopen en ik vraag aan de man die met mij zit te wachten tot je de
was kunt overhevelen naar de droger, hoe het hier zit. Ik vertel ook dat
Clemens en ik schrokken van de armoedige uitstraling in deze omgeving.
Hier staan we naast... |
Mijn tijdelijke buurman vertelt het
graag: “Ik kom uit in Louisana en werkte lang op olieplatforms in de Golf. Het
idee was dat ik hier zou komen werken en mijn vrouw en ik samen op deze camping
gingen wonen. Want er is nog steeds volop werk in de olieindustrie. Maar toen
ik hier twee jaar geleden aankwam schrok ik ook van de armoedige
uitstraling, net als jullie. En dat is nog steeds niet veranderd, terwijl de industrie weer
goed aantrekt. Er zit hier heel veel olie en gas in de grond.” “Ook gas?” “Ja,
die twee komen samen naar boven en worden dan in verschillende processen
gesplitst.” Daarmee hebben we gelijk antwoord op de vraag of ze hier ook
schaliegas winnen...
Dan is de was van mijn buurman klaar. Zijn leven ziet er nu duidelijk anders
uit dan hij een paar jaar geleden had gedacht: “En die droge lucht hier is ook
erg onaangenaam….Mijn vrouw blijf dus in Louisiana.” Dank voor dit verhaal!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten