Zoeken in deze blog

vrijdag 1 april 2016

Pecos

Van Fort Davis via de State Highway 17 omhoog naar Pecos tot de kruising met US 10 rij je door een heel bijzonder landschap. Ik ontdek zelfs ‘knuffelrotsen’, rotsmuren bestaande uit dicht op elkaar gepakte rijen ronde kolommen. Deze rotspartijen ogen heel wat vriendelijker dan de scherpe en hoekige varianten die we de afgelopen dagen hebben gezien. Voel me ook gelijk veel meer ontspannen dankzij deze rotsen lang de weg... 

Maar dan! Vanaf de kruising met de US 10, of eigenlijk vooral vanaf het dorp Verhalen, verandert het landschap dramatisch. Het is in een klap niet alleen heel erg plat. Voelt ook unheimisch vanwege links en rechts opduikende ‘ja-knikkers’, meestal met een serie ronde oliebunkers langszij, terwijl er geen mens te bekennen valt en je en passant veel uitgestorven emplacementen met verroeste graafmachines en in elkaar gezakte opslagplaatsen passeert. 



In de verte de eerste ja-knikkers..
Pecos zelf ziet er ook vreselijk armoedig uit. Kan iemand vertellen wat er hier in dit gebied aan de hand is?!!

Dat kom ik te weten in de laundry van TraPark, een Escapeecamping waar we een nachtje staan om de was te doen. Het was me al opgevallen dat er hier bijna alleen maar mannen rondlopen en ik vraag aan de man die met mij zit te wachten tot je de was kunt overhevelen naar de droger, hoe het hier zit. Ik vertel ook dat Clemens en ik schrokken van de armoedige uitstraling in deze omgeving.


Hier staan we naast...
Mijn tijdelijke buurman vertelt het graag: “Ik kom uit in Louisana en werkte lang op olieplatforms in de Golf. Het idee was dat ik hier zou komen werken en mijn vrouw en ik samen op deze camping gingen wonen. Want er is nog steeds volop werk in de olieindustrie. Maar toen ik hier twee jaar geleden aankwam schrok ik ook van de armoedige uitstraling, net als jullie. En dat is nog steeds niet veranderd, terwijl de industrie weer goed aantrekt. Er zit hier heel veel olie en gas in de grond.” “Ook gas?” “Ja, die twee komen samen naar boven en worden dan in verschillende processen gesplitst.” Daarmee hebben we gelijk antwoord op de vraag of ze hier ook schaliegas winnen...
Dan is de was van mijn buurman klaar. Zijn leven ziet er nu duidelijk anders uit dan hij een paar jaar geleden had gedacht: “En die droge lucht hier is ook erg onaangenaam….Mijn vrouw blijf dus in Louisiana.” Dank voor dit verhaal!





Geen opmerkingen:

Een reactie posten