De guided
tour door zes rotswoningen van de Mogollon, aan het eindpunt van de de CR 15 in
het Gila National Forest, begint niet om 13.00 uur zoals we hebben gelezen,
maar om 11.00 uur.
Wij
arriveren om 11.10 uur bij het Visitor Center en vandaar is het nog tien
minuten rijden plus twintig minuten wandelen en trappen beklimmen naar het
verzamelpunt van de rondleiding.
Dat wordt dus
helaas een self-guided-tour.
 |
Hier eindigt de CR 15... |
We vertellen de vrijwilligster bij de brug over de
Gila River aan het begin van de wandeling naar de woningen dat we ervan balen
te laat te zijn voor de guided tour, waarop zij zegt: “Boven zijn nog meer
collega’s en als het niet te druk is, leiden ze je graag rond..” Dat klinkt
goed.
Eenmaal
boven, bij de derde ‘woning’, treffen we Megan Glaskell. We zijn op dat moment
de enige bezoekers, dus ze kan een persoonlijk rondleiding verzorgen als we dat
willen. En zo zien we veel meer dan ons in ons eentje opgevallen zou zijn.
Bijvoorbeeld de manier waarop de woningen van twee verdiepingen werden voorzien
met een tussenlaag van boomstammen, stenen, modder en boomschors. En hoe de
daken verder vorm kregen, waar de voorraadkamers waren en welke ruimtes
speciaal voor rituelen waren bedoeld.
 |
Nog even verder klimmen |
Megan wijst ons ook op een paar rotstekeningen.
Die ogen bijzonder primitief. We vergeten even te vragen hoe dat komt, want de
Indianen die deze woningen hebben gebouwd zijn dertig jaar later al weer
vertrokken. Mogelijk vanwege een extreme droogteperiode? Dat weet niemand, want
het ontbreekt aan geschreven documenten en de oral history van deze Mogollon geeft
geen uitsluitsel. Maar je praat wel over de laatste decennia van de dertiende
eeuw en niet over bijvoorbeeld dertigduizend BC....
 |
We zijn er bijna... |
“Ben jij
antropoloog?” vraag ik Megan ergens halverwege haar rondleiding. “Nee, ik ben
afgestudeerd in milieuwetenschappen. Had liever antropologie gedaan. Dat vind
ik leuker, maar qua werkgelegenheid is dat geen slimme keus natuurlijk.” We
proeven inderdaad dat ze dit werk ontzettend leuk vind. Hopelijk komt ze via dit
interessante vrijwilligerswerk dichter bij een betaald passie? We wensen haar heel
veel succes!
 |
Mini maïskolven uit de dertiende eeuw
Terug bij de
camper, tijdens onze home made lunch, vragen we ons af hoe de cultuur van de
Indianen die hier hebben gewoond en rondgetrokken zo kan verschillen van wat
Clemens in Zuid Amerika heeft gezien bij de Maya’s en de Inca’s. Je hebt het
dan wel over dezélfde dertiende eeuw.
|
Ik herinner
me de Egyptische schrijvers die van alles in kleitabletten vastlegden en dan
gaat het echt over duizenden jaren BC. “En Amsterdam was in de dertiende eeuw toch
ook al als stad. We hebben toch ergens eind zeventiger jaren of zo van de
vorige eeuw het zevenhonderdjarig bestaan van Amsterdam gevierd?!” Een boterham
later zitten we te grappen over Arendsoog, die zeker weten zijn belevenissen
met Witte Veder heeft vastgelegd. Maar of Witte Veder dat ook heeft gedaan voor
zijn volk?! En wat we in die spannende boeken met een actuele bril op zouden
ontdekken over racisme?! “Het paard van Arendsoog was altijd sneller dan dat
van Witte Veder.” “Maar Witte Veder was een soort Tom Poes als ik het me goed
herinner. Meestal slimmer dan zijn meester…”
New Mexico
heeft nog veel meer boeiende plekken waar we verder kennis kunnen maken met de
cultuur van de verschillende Indiaanse stammen. Ben nu toch wel reuze
nieuwsgierig naar mogelijke geschreven documenten en naar een tijdlijn in de ontwikkeling
van de Noord-Amerikaanse Indiaanse volken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten