Sinds de
start van onze US-reis, half december 2015, zijn we bezig om een beetje te
begrijpen hoe dat nu precies zit met de verkiezingen voor de Republikeinse en
de Democratische presidentskandidaat. Waarom zie je langs de weg en bij
oprijlanen wel borden voor sheriffs en schoolboardtrustees, maar niet voor
presidentskandidaten?
 |
Bij de oprijlaan van onze gastheer ten zuiden van San Antonio (Texas) |
Het is hier
net als in NL nog altijd ongewenst om mensen direct te vragen naar hun
politieke voorkeur, maar een vraag als ‘Wat vindt jij van Donald Trump’ (of een
andere kandidaat) geeft wel een opening. Die vraag stelden we begin maart ook aan
Vernon en Cathy, toen we bij hen in New Iberia (Louisiana) logeerden…
Vernon
vertelt eerst even hoe het zit ‘registratie’. We wisten natuurlijk van de
strijd die daarover in de zestiger jaren is gevoerd met Martin Luther King en
London B Johnson als belangrijke spelers. Maar mijn, naïeve, idee is dat van een
variant op het Hollandse model: je hebt niet automatisch stemrecht als je achttien
of eenentwintig bent, maar je moet je hier in de US eerst registreren om
stemrecht te krijgen. Dat klopt maar ten dele, want je moet gelijk kleur
bekennen. Op je 21ste registreer je je niet alleen als kiezer, maar gelijk
ook als Democraat, Republikein of Independent.
 |
Langs de weg in Pecos (Texas) |
Hoe werkt
dat verder? Vernon staat sinds 1963 geregistreerd als Democraat, en wordt ook
altijd als zodanig benaderd door campagnemensen. Maar hij is nu, op z’n
zeventigste, veel meer een klassieke liberal; en dat komt gezien de huidige kleur
van de Democraten en de Republikeinen neer op ‘Independent’. Toch kiest hij er
nog niet om zijn registratie aan te passen, hoewel hij niks heeft met Bernie
Sanders en hij Hilary Clinton onbetrouwbaar vindt: de Clintons doen al jaren
zaken om er zelf rijker van te worden. Onze Democratische buurman uit St Louis
die we, begin januari, op een State Park in de Everglades (Zuid Florida)
ontmoetten zei precies hetzelfde over Clinton: “We don’t trust them.”
Cathy staat sinds
haar 21ste geregistreerd als Independent. Zij mag tijdens deze verkiezingen
dus niet stemmen, want die gaan, hoe getrapt ook, over dé Republikeinse c.q dé
Democratische presidentskandidaat. Trump is overigens voor geen van beiden
acceptabel. Bloomberg, een echte liberal in hun ogen, was dat wel, maar die
heeft zich al lang teruggetrokken.
 |
Ook in Pecos... |
Intussen
komen we ook steeds weer mensen tegen met wie die grappen delen over Trump. Ik
denk aan Tony en Mona met wie we toevallig bij een ‘exhibit’ staan vlak voor
Santa Helena aan de Rio Grande in Big Bend. We kijken uit over de onherbergzame
Mexicaanse kant van de enorme canyon: “Hier hoeft Trump in elk geval geen muur
te bouwen!” Tony heeft nog voor Rosa Parks gewerkt en ze maken in grote lijnen
dezelfde reis als wij. Hopen hen nog eens te ontmoeten en meer te horen over
Tony’s werk voor een Democratische senator en zijn samenwerking met Rosa Parks.
Ik denk ook
aan Jim en Bertie, ontmoet in Marfa, die ons vertelden over de muur die de
Canadézen gaan bouwen als Trump president wordt. “Wij komen uit Michigan en wij
gaan ook echt emigreren als het zo ver komt!”
En ik denk aan
de anekdote die een vrouw op The Ranch, waar we vorige week stonden, van haar
dochter had gekregen. Gaat over de Republikeinse kandidaten. Ze zei: “Voting
now is like making a choice which sexual disease you prefer!”
Amerika telt
322 miljoen inwoners. Daarvan hebben zich 191 miljoen mensen als kiesgerechtigd
laten registreren. Dat is iets meer dan 59%.
Van deze 191 miljoen kiezers staat 44% geregistreerd als ‘Independent’.
De verkiezingen nu, met de enorme media-aandacht vanaf de start, gaan dus om de
stemmen van de 29% als Democraten en de 26% als Republikeinen geregistreerde
kiezers.
Als je dat
bedenkt is het niet zo gek dat we langs de openbare weg geen reclame zien voor presidentskandidaten…
Maar, vanmiddag is dat beeld vrolijk verstoort. Vlak buiten Mimbres aan de CR 35
naar Gila Springs zien we twee keer een bord voor ‘Bernie’.
 |
De eerste van de twee... |
Sanders zou ook onze man zijn, maar
sinds Clinton in Las Vegas alle fatsoensnormen heeft laten varen en Sanders dat
vervolgens ook heeft gedaan, is het wachten natuurlijk wel op de eerste sick-joke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten