Vóór ons bij
de balie van de boekwinkel op Taliesin West staat een ander stel. We zien de
medewerkster met twee kaartjes wapperen: “I have just two tickets left for the
tour at eleven o’clock.” De man en de vrouw aarzelen en vragen hoe lang de
rondleiding duurt. “Ninety
minutes.” Dat blijkt niet in hun agenda te passen. Dus, YES, wij mazzelen en
kunnen een kwartier later het woonhuis en het opleidingscomplex van Frank Lloyd
Wright (FLW) hier in Scottsdale bij Phoenix bewonderen. Gauw even andere
schoenen aan, snel een stukje van een pecanpie snoepen zodat we geen honger
krijgen, en dan kennismaken met onze docent, Phill Buckler. Hij is ook een wáre
liefhebber, dat merk je zodra hij z’n mond open doet...
 |
De basis voor het Taliesinlogo Je moet wel goed kijken.. |
Taliesin
West is het winterverblijf van FLW en zijn derde vrouw Olgivanna . Hij is hier
in 1937, min of meer op dokteradvies, naar toe getrokken. Winsconsin, waar hij
en Olgivanna al eerder een opleidingsinstituut onder de naam Taliesin zijn
gestart, is vooral ’s zomers een prima plek om te wonen en te werken.
Op beide
verblijven wordt voortdurend gebouwd, verbouwd en geëxperimenteerd. Studenten
wonen en werken samen met hun groter meester en delen de eetzaal met potentiële
opdrachtgevers die vaak een tijdje in het gastenverblijf logeren. Het belang
van teamwerk vind je terug in het logo van Taliesin West. Het is een
gestyleerde versie van een Nativ Indian-rotstekening die FLW hier aantrof: twee
handen die elkaar stevig vasthouden.
 |
Tuinkamer van Taliesin West |
De Frank
Lloyd Wright School of Architecture bestaat nog steeds. Phill, de docent,
vertelt dat ze tot de ‘Great Recession’
altijd een erkende bachelor én een master hebben aangeboden. Helaas zijn de
fondsen geslonken en kunnen er sinds 2008 per jaar nog slechts vijfentwintig
studenten ‘from all over the world’ een master v
 |
Driehoekige fontein voor de eetzaal en het gastenverblijf |
Woonhuis,
kantoor, tuinkamer, Studio, eetzaal, gastenverblijf en studentenonderkomens, alle
gebouwen zijn in de loop van de tijd opgetrokken uit omgevingsmaterialen,
conform FLW’s opvattingen over organische architectuur. Hier zijn dat vooral ‘sunburned
rocks’.
 |
Sunburned Rocks |
Bij de grote
driehoekige fontein voor de eetzaal vertelt Phill: “Wright werkte samen met een
Indiaan uit deze omgeving. Die had een plek gespot om water te vinden. Daarvoor
moest er niet 200 of 400, maar 465 voet geboord worden. Dat was ongekend en het
boorbedrijf haakte tot twee keer toe af. Maar Wright had vertrouwen in de
kennis van de Indiaan en de bron geeft tot op de dag van vandaag meer dan
voldoende water.”
Er zijn nog
twee fonteinen op Taliesin West: een zeshoekige langs het pad tussen de Studio
en de studentenhuizen en een ronde vlakbij het cabaret-theater. “Hier zie je
Wright’s eerste experiment met ronde vormen. Het is in feite de basis voor het
Guggenheim.” Het eerste ontwerp daarvoor
dateert van 1943. Pas dertien jaar later heeft het beroemde museum in New York
zijn deuren geopend.
 |
Ronde fontein tussen de geometrische vormen |
De
rondleiding over Taliesin West, waarbij ‘Taliesin’ verwijst naar FLW’s
voorouders uit Wales die bekend staan om hun talenten als verhalenvertellers,
ofwel ‘Tales of a Welshman’, eindigt in het cabaret-theater. Ook weer zo’n
architectonisch wonder. De ruimte is acht- in plaats van zeshoekig en onder het
kleine podium zit een holle ruimte. Het geluid botst daardoor niet op de muren
en versterkt zichzelf overal. Akoestisch perfect.
Na afloop
sta ik nog even met de docent te praten: “Als je inderdaad zoveel mogelijk van
zijn werk wilt zien, is de gids van William Allin Storrer heel handig. Het is
een uitgebreide catalogus, compleet met plattegronden, adressen en
coördinaten.” En omdat ik net voor een jaar donateur ben geworden, kunnen we
veel van FLW’s werk gratis bezoeken en krijg ik ook nog 10% discount op het
overzichtswerk. Staat er wel weer een boek bij in de toch al overvolle kast,
tsja…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten