David & Gladys Wright House, Phoenix

“Maandag kun je er gewoon terecht.” Dat zei Phill Buckler, de docent van Taliesin West, over het huis dat Frank Lloyd Wright (FLW) voor zijn zoon David en zijn schoondochter Gladys heeft ontworpen. Dus we gokken het er op.

In het mooie overzichtswerk dat ik zaterdag op advies van Phill heb aangeschaft, staat alleen niet het goede adres en ook de coördinaten kloppen niet. Ik heb ergens gelezen dat je moet parkeren bij een kerk in de straat achter het huis en dan moet zoeken naar een deurtje in een muur.

Even zoeken naar de ingang
die géén protest van de buurt opleverde

Als we dat doen en de deur openen staan we in een prachtige minimalistisch aangelegde tuin met rondlopende wandelpaden. Het eerste lage gebouw dat je daarna ziet is wellicht de receptie? Binnen luistert een groep mensen naar een docent en wij voegen ons enigszins aarzelend bij het gezelschap…

Op weg naar ...de receptie?

Dennis McDonald, de docent, ziet ons staan en onderbreekt prompt zijn verhaal. Hij heet ons van harte welkom en nodigt ons uit om vooral de rest van de rondleiding mee te maken. “We zijn nu in het gastenverblijf en gaan zo meteen naar het huis zelf.” Dank u wel. Clemens polst een van de andere bezoekers: deze bezichtiging is gratis.

Het meest bijzondere aan het gastenverblijf vind ik zelf vooral de perken vol grote en kleine agave’s met op de bodem kiezelstenen in dezelfde kleur: dit is zo móói!

De spiraal van het David Wright House

 Het ‘David Wright House’ is gebouwd in 1950. Het ontwerp is spiraalvormig zodat het huis aan alle ‘kanten’ wind kan vangen en op die manier heerlijk koel blijft. Je ziet dezelfde spiraal terug in het Guggenheim Museum (New York). Het verhaal wil het David Wright House een opmaat is naar Guggenheim.

Met de hele groep lopen we naar het voormalige amandelvormige zwembad en een aanpalend grasveld op de bodem van de spiraal. FLW dacht altijd aan alles, dus er is ook een kleedkamer annex douche naast het grasveld.
Dan gaan we de slome hellingbaan naar het woonhuis op. Alles in dit vriendelijke huis is rond.

Er staat een mand met plastic sloffen voor ons klaar om gewoon over het schitterende, de muren van het huis volgende vloerkleed te kunnen lopen. De eetkamertafel heeft een half verzonken ronde glazen vaas in het midden. Zo zie je relatief meer bloem. “Hé, dat wilde thuis jij ook!” roept Clemens enthousiast.

Detail van het vloerkleed

Vanuit de woonkamer, maar zeker ook vanuit de slaapkamer kijk je naar Camelback Mountains in het noorden. In de gebogen gang van woon- naar slaapkamer vind je tot lieshoogte een enorme hoeveelheid ‘meebewegende’ laden. Prachtig! Kijkje op dan heb je weer uitzicht op de bergen.

FLW’s favoriete open haarden zijn hier natuurlijk eveneens aanwezig. Het hout ligt op een halfrond rooster. Open haarden zijn er in de filosofie van FLW niet alleen voor de fysieke warmte. Hij is er van overtuigd dat haardvuur ook de warmte van gesprekken verhoogd en de kwaliteit daarvan ten goede komt. Mooie gedachte…

Keukenraam met 'zonnescherm'

In de keuken zit een rond raam. Je kijkt iets boven het midden tegen de zijkant van de hellingbaan die je op de top van het huis brengt. Wat is dit?! Waarom geen ‘vrij’ uitzicht? Ook daar is over nagedacht. De hellingbaan doet ook dienst als zonwering zodra de zon aan de zuidkant van het huis staat.  Aan het einde van de hellingbaan, op het ronde platte vlak heb je naar alle kanten uitzicht op de bergen in de omgeving. Nu weliswaar een beetje belemmerd door hoge bomen in zuiden en het westen, maar niet zoveel dat je ’s avonds niet uitgebreid van de sterrenhemel kunt genieten…

Uitzicht op Camelback Mountains

Wie wil kan nog even de ‘utilityroom’ bekijken. Goed idee. Dennis opent op de begane grond een zware, vergrendelde houten deur. Het is een enorme walk-in koelruimte met een constante temperatuur van omgerekend 12˚C. Slim!

Als we teruglopen naar het gastenverblijf, en richting het deurtje in de muur,  bedank ik Dennis extra voor het feit we zo maar op de bonnefooi met hem mee konden. Hij lacht: “Wat mij betreft is iedereen die dat deurtje heeft weten te vinden van harte welkom. Ik doe daar niet moeilijk over.” Ik vertel dat een docent van Taliesin West, Phill, ons heeft gestimuleerd om gewoon een kans te wagen ongeacht wat de aanmeldingsschema’s op website hebben te melden. Blijken de heren vrienden te zijn: “We’re in the same church. And yes, he’s right. Glad you made it to this place!”