Deel 1
Hoopte met
‘Debrox Earwax Removal Kit’ de toenemende doofheid in m’n rechteroor te kunnen
bestrijden, maar het wordt juist erger. Hoor vandaag niks meer, dus tijd om een
arts te raadplegen, want ‘plotselinge doofheid’ zit in de familie. Maar als je
er snel bij bent, valt er mogelijk nog wat aan te doen… Nancy, van de
Escapeecampground in Casa Grande boven Tuscon, adviseert een bezoek aan Banner Emergency
Care. “Is echt vlakbij, twaalf
mijl. We hebben er prima ervaringen mee.”
Hoe verloopt
een bezoek aan een Emergency Care?
Eerst vul je een formulier in met alle personalia, naam en telefoonnummer van
je ziektekostenverzekering en de aanleiding voor je bezoek. Dat is bekende
kost, behalve dat je rechts bovenaan ook invult hoe laat je begint met de
incheck, en onderaan naast je handtekening de tijd noteert waarop je klaar
bent. Interessant: het invullen van het formulier kost me vier minuten. “Neemt
u daar plaats.” Heidi, de receptioniste die mij helpt, wijst naar de
wachtkamerfauteuils. “We roepen u als u aan de beurt bent.”
Het staat er echt: ARMBAND |
We wachten.
Dat hoort ook hier bij de zorg. Ik lees Gilead van Marilynne Robinson en
Clemens pakt z’n iPad. Als ik aan de beurt ben meet een verpleegkundige, ben
haar naam kwijt, m’n bloeddruk en stelt de bekende vragen. Ook de ontmoeting
met Patricia, de dienstdoende ‘familydoctor’, is net als in NL. Patricia constateert
een verstopt rechteroor en zegt dat het gebruik van ‘earwax removal’ het oorsmeer
doet uitzetten. Logisch dat je dan inderdaad helemaal niks meer hoort. Maar: even
wachten op een assistente, warm water spuiten en klaar.
Druppelen
met ‘removal’ heeft weliswaar voor paniek gezorgd, maar ook goed gewerkt. De
rekening vermeldt dat dokter en assistente alles bij elkaar maar vijftien
minuten en vijftien seconden bezig zijn geweest. “Sometimes it takes a
hour!”
“I can give
you a 25% discount.” Da’s prettig. Heidi print een formulier en ik teken een
‘Agreement For Prompt Pay Discount’. In plaats van $ 225.00 betaal ik nu $
165.75 voor een kwartiertje op de Spoedeisende Hulp. “Volgens mij is dat
goedkoper dan bij ons.” meent mijn lief.
Deel 2
Medio
december vorig jaar zijn we allebei met een voorraad medicijnen in Baltimore
geland. Langzamerhand is een deel van mijn voorraad op, dus ik vraag dokter
Patricia als we klaar zijn met het oor of ze een paar recepten kan
uitschrijven. Natuurlijk, geen probleem! Met twee recepten en vijf pagina’s
‘patient information’ met ‘discharge instructions’ onder m’n arm nemen we
afscheid: “Nice to have you here and happy trails!”
Bij de balie
staat een display met kaartjes voor een fikse discount op medicijnen, onder
andere bij Walmart. Kan oplopen tot 75%, dus interessant! “Geldt dat ook voor
mij, als non-resident?” vraag ik Heidi. “Ja hoor! Zeker weten.” Ik pak een
kaartje en we rijden richting supermarktapotheek.
De apothekersassistente bij Walmart bekijkt de recepten en fronst d’r voorhoofd terwijl ze haar scherm raadpleegt. Ze maakt een printje en laat me het resultaat zien: $ 353.47 voor een scalplotion en $ 221.53 voor een anti-allergie neusspray. Of ik verzekerd ben voor deze medicijnen? Ja, maar zo’n hoge rekening ga ik natuurlijk niet indienen. “Hoe kan dat? In Nederland kosten ze maar een paar dollar.” “We verkopen deze medicijnen bijna nooit. Daarom zijn ze zo duur.” “May be you have an affordable alternative?” “Let me ask the pharmacist.” Even later is de apotheker beschikbaar. Ik laat haar het printje zien. Ook zij snapt dat ik dit niet ga betalen zelfs al zou ik nog wat terugkrijgen van m’n verzekeraar. En ja, ze heeft wel goeie ‘over the counter’ alternatieven in de drogisterij-afdeling van de supermarkt. “Loopt u er vast heen? Ik ben over twee minuten bij u.” Even later, na een gezellige babbel over onze reis, ben ik voor $ 21.35, inclusief taks, voorzien van nieuwe neusspray en lotion. De 75% discountcard on medication zit ongebruikt in m’n tas.
Even kijken naar m'n favoriete vrolijke kuifvogeltje en alle leed is geleden. |
Na deze
medische exercities gaan we op zoek naar een slotendokter. Het onderste slot
van de linker garagedeur kwam spontaan uit z’n huls. Ook heel onhandig…
Jeetje, schrikbarend hoe die prijzen zijn Mia! Wel heel fijn dat het niks ernstigs was en snel te verhelpen. Laat die familiaire kwaal nog maar lang weg blijven..
BeantwoordenVerwijderen