“Na Mt
Rainier moeten jullie echt ook Maryhill doen. Een fantastisch museum van de
beroemde Sam Hill!” Dat roepen Daniel, Jean en hun vriendin Jill in koor als we
(alweer een paar dagen geleden) gezellig zitten te eten en te drinken op het
terras van onze gastheer/-vrouw in Edmonds. Ze verhalen over alle highlights van
het museum en we raken heel nieuwsgierig…
Vandaag
staat Maryhill dus op het program, want daar vlakbij ligt ook Goldendale Golf
& Country Club, een 9-holesbaan uit 1924. Daar kunnen we dan ’s middags lekker
spelen en blijven overnachten.
De rit van
Zillah naar Maryhill gaat een dik uur over de US 97 door een desolaat reservaat
van Native Americans. “Dit bevestigt wel weer het beeld hè, dat de Indianen de
minst interessante gebieden toegewezen hebben gekregen.” “Ja, vreselijk…”
 |
Maryhill, ontwerp van Sam Hill |
Maryhill
Museum of Art blijkt inderdaad een must. Het staat op een klif langs de
Columbia River. Sam Hill, wegenbouwer, heeft het bedacht als een soort chateau,
waar hij zijn nationale en internationale gasten, waaronder veel royalty’s zou
ontvangen, en als centrum van zijn eigen Utopia, een gemeenschap van mensen die
zou leven van de landbouw op de oevers van de Columbia. Zijn dochter Mary zou
de 5300 acres, gekocht in 1907, bestieren, en zoonlief was voorbestemd als
opvolger voor het wegenbouwbedrijf. Helaas pakte het allemaal anders uit.
Zoonlief bleek niet slim genoeg (meer kom je op basis van de film niet te
weten) en dochterlief is tegen haar twintigste gediagnostiseerd als
‘schizofreen’. Moeder en kinderen gaan terug naar Minneapolis, de bouw van
Maryhill wordt stilgelegd…Dit vernemen we allemaal uit de film.
 |
Utopia aan de oever van de Columbia River |
De folder
geeft als aanvulling: ‘Around the same time, Hill developed friendship with
famous dancer Loïe Fuller, Queen Marie of Romania and San Francisco sugar
heiress Alma Spreckels.’ Loïe
Fuller, ook een vriendin van August Rodin, pleit ervoor het huis wel af te
bouwen, maar dan als museum. In 1926 opent Koningin Marie van Roemenië,
inmiddels gevlucht, het Maryhill Museum of Art. Bijna alle werken uit haar
persoonlijke collectie, waaronder veel schilderijen van Nederlandse schilders
zoals Pieter Cornelisz van Slingelandt, leerling van Gerrit Dou, kun je hier
bewonderen.
 |
Auguste Rodin: studie voor The Thinker (The Creator) 1880 Maryhill (WA) |
We blijven
het langst hangen in de Rodin Gallery. Sam Hill heeft veel van August Rodin gekocht
en het museum heeft Rodin’s leven en werk zo in beeld gebracht dat je alles wat
je wilt weten of was vergeten chronologische en thematisch eenvoudig kunt
achterhalen: van z’n slechte bijziende ogen waardoor hij z’n handen leerde
gebruiken om te ‘zien’, het feit dat de Ecole des Beaux Arts hem niet als
armlastige student wilde toelaten, tot en met zijn, destijds, controversiële
opvatting dat beelden emotie moeten laten zien.
 |
Auguste Rodin: Sorrow (ca.1887) |
Ondanks de
hitte wandelen we ook nog door de beeldentuin van Maryhill. Die is ook absoluut
de moeite waard om te zien. Maar we hebben inmiddels een beetje haast: terug
naar Goldengate om nog even negen holes te doen. Sam Hills blijft wel
intrigeren en op weg naar de golfbaan bekijk ik m’n foto’s van infopanelen. “Weet
je nog dat Sam Hill en Samuel Lancaster samen door Europa zijn gereisd om te
ontdekken doe daar wegen langs gorges zijn aangelegd? Daar hebben ze blijkbaar
dit concept opgedaan: ‘…roads should be part of the landscape rather than an
imposition upon it.’ In hun ogen beter… Goed hè!”
 |
MelKatz, Reveal (1994) Beeldentuin Maryhill |
De heuvels
tussen Maryhill en Goldendale zijn bezaaid met windmolens. Wat zijn dat toch
vreselijke horizonvervuilers. “Sam Hill zou zich in z’n graf omdraaien als-ie
dit zou zien, denk je niet?” Sam Hill was een bijzondere innovatieve man. Hij
zou eerder zonnepanelen dan windmolens hebben uitgevonden. Zonnepanelen
getuigen van meer respect voor de omgeving.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten