De lange rit
over Hwy 14 door een kaal, eentonig en vooral desolaat landschap, met als enige
troost de Columbia River tot de afslag naar de US 12, en een lunch onder de
bomen van een voormalige missiepost vlakbij Walla Walla, eindigt in Hell’s Gate
State Park, vlak onder Lewiston.
 |
Zo saai onderweg... |
Mijn vrees
dat we op Hell's Gate onder de brandende zon geen enkele boom aantreffen, wordt
onmiddellijk gelogenstraft zodra we de poort naar het park passeren, en: “Kijk
ze hebben een Lewis and Clark Discovery Center. Daar hadden we het gister over,
dat het wel leuk zou zijn om daar meer van te weten omdat je overal die bordjes
ziet met ‘Lewis & Clark National Historic Trail.” “Ja, leuk om morgenochtend
mee te beginnen.” Dat is een uitstekend idee. We zijn allebei moe en het is
goed toeven onder de acacia’s, de platanen, de zomereiken en andere
schaduwgevend groen op Hell’s Gate Park aan de Snake River. Ze zorgen ook voor
een heerlijk frisse nacht.
 |
Straks slapen onder schadrwgevend groen |
Het
staatspark ontleent z’n naam aan de Hells Canyon, verderop langs de US 95.
Snake River ziet er hier heel lieflijk uit, maar iets verder naar het zuiden
heeft de rivier de diepste gorge van de USA uitgeslepen: bijna 240 meter. Daar
is de rivier tweeënzeventig mijl lang een gewild watersport- en visgebied…
In het Lewis
and Clark Discovery Center kijk je naar een video van dik een half uur over hun
expeditie van 8000 mijl in opdracht van toenmalig President Thomas Jefferson om
de waterweg te ontdekken die de Atlantische Oceaan met de Pacific zou verbinden.
Maar Jefferson had niet alleen commerciële doelen. Hij wilde ook dat ze
noteerden welke planten en dieren ze zouden ontdekken en dat ze het verloop van
de seizoenen zouden beschrijven. Jefferson was namelijk een meteoroloog in spé
en hij trainde Lewis in het gebruik van de thermometer die tien jaar daarvoor
was uitgevonden. Die info zit niet in de film, maar staat in een folder van de
National Park Service die ik gister in Maryhill heb gevonden. Moet je je voorstellen:
elke ochtend als de zon opkomt meten ze de luchttemperatuur, beschrijven de
hoeveelheid regen, sneeuw of hagel die er valt, peilen de diepte van het water
in rivieren en bepalen de windrichting. Hetzelfde om 4.00 PM, en alle gegevens
staan in een apart ‘Weather Dairy’. Wat een geweldige discipline om dit tweeënhalf
jaar (1804 – 1806) onder de meest extreme weersomstandigheden vol te houden.
 |
Whitman Missiepost bij Walla Walla aan de L&C Trail |
Hoe extreem de weersomstandigheden zijn, vooral tijdens de barre tocht door de Rocky Mountains,
daar focust de video vooral op. En dan hebben ze al ontdekt dat er geen waterwegverbinding
bestaat tussen ‘Oost’ en ‘West’, de Missouri en de Colorado River, oftewel dat
ze hun opdrachtgever wat dat betreft teleur moeten stellen. Tussen ‘Oost’ en
‘West’ loopt een waterscheiding. Die vind je anno nu terug op de kaart als de
‘Continental Divide’, ofwel de ‘Great Divide’ .
John
Steinbeck schrijft in ‘Reizen met Charlie’ ook over die ontdekking van de ‘Great
Divide’. Hij rijdt dan door het noorden van Montana: ’en als er geen
beschilderd bord had gestaan, zou ik niet geweten hebben wanneer ik er overheen
was gereden. Hij was niet eens zo erg hoog. Ik reed er voorbij toen ik het bord
zag, maar stopte, reed terug, stapte uit en ging er schrijlings overheen staan.
Toen ik daar stond met m’n gezicht naar het zuiden werd ik bevangen door het
vreemde idee dat de regen die aan mijn rechtervoet viel in de Grote Oceaan
terecht moest komen, terwijl die aan mijn linkervoet uiteindelijk na ontelbare
kilometers zijn weg zou vinden naar de Atlantische Oceaan.’ (p. 155, Atlas
Contact, oktober 2013). Toen wij in het zuiden van New Mexico richting Arizona
reden heb ik ergens in de bergen ook al een bord gezien met ‘Continental
Divide’. Als we straks op weg zijn naar Yellowstone Park (Wyoming) en ik zie
dat bord weer, ga ik Steinbeck nadoen…Maar nu even terug naar Lewis en Clark…
 |
Snake River onder Lewiston met rechts Clarkston |
Wat ik niet
wist, is dat de manschappen van het hele Corps of Discovery eerst vanaf St.
Louis de Missouri zijn opgeroeid. Dat is niet niks en dan moet je als roeier
flink eten, zo’n 13.000 (!) calorieën per dag lees ik. Dus er moet elke dag
flink wat wild worden geschoten en voor stevige stampotten worden gezorgd,
ongelooflijk!
Als je de
video en de tentoonstelling hebt gezien wil je eigenlijk gelijk hun dagboeken lezen,
ook over hun respect voor de Indianenstammen die ze tegenkwamen en die hen
dankzij de mannelijke en de vrouwelijke tolk in de expeditie en hun open
houding enorm hebben geholpen, en ook de natuurgeneeskundige ideeën die
Jefferson hen meegaf om gezond te blijven en ziektes te overwinnen, maar ik
weersta de verleiding om bij het Discovery Center de boekenafdeling in te
duiken…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten