Even weer zorgen dat de reis er niet vandoor gaat…

“Het lijkt me heerlijk, maar raak je dan na een tijdje niet helemaal vol? Wij zijn nu bijna vier weken onderweg en ik zie steeds minder.” Het is dan onze eerste dag in Yellowstone National Park en we staan te praten met een Nederlands gezin op de parkeerplaats van Biscuit Basin. Zij willen alles weten over het verschepen van je camper en we hebben net verteld dat we al acht maanden onderweg zijn. “Zodra de laatste de deur uit is, gaan we ook reizen!” ‘De laatste’, dat is dochterlief die zich afzijdig houdt, maar wel met haar ogen rolt. Zo van: hoor!-dat-is-nu-mijn-moeder… “Ja, dat is ook onze ervaring, op een gegeven moment raak je vol. Dan doen we even een dag of wat niks”. “Oh ja, dus dat is niet gek?” “Nee, hoor, het is juist heel normaal.”  

“Dank jullie wel en nog veel plezier!” 

Steamboat Geyser...heet de grootste ter wereld...

Na drie intensieve Yellowstonedagen is het ook voor ons weer tijd er voor te zorgen ‘dat de reis er niet vandoor gaat’. Ik vind het nog steeds een schitterende uitdrukking van John Steinbeck, ook al gebruikt hij hem in ‘Reizen met Charley’ om aan te geven dat het hem inderdaad is overkomen: “…om vier uur op een winderige namiddag, ging mijn reis er zonder waarschuwing of afscheid of bekijk het maar vandoor en liet me ver van huis achter. Ik probeerde hem terug te roepen, hem in te halen – een dwaze hopeloze zaak…” (p. 251, Atlas Contact 2013).

Met dank aan Steinbeck heb ik eergister ook letterlijk stilgestaan bij het passeren van de ‘Continental Divide’. Steinbeck is dan in Montana. Wij zijn in Yellowstone en daar passeer je de ‘granieten ruggengraat’ van de VS drie keer als je over de Grand Loop Road tussen Lewis Lake en het Upper Geyser Basin rijdt. Mijn keus valt op de middelste, want dat is de hoogste. 

Gekke gewaarwording....

Op 2558 meter ga ik met m’n gezicht naar het zuiden staan, zet ik m’n voeten uit, en bedenk dat alle regen links van me hier via Lewis River, Snake River en Columbia River in de Stille Oceaan belandt. En al het water dat aan m’n rechtervoet valt door Yellowstone River, de Missouri en de Mississippi in de Golf van Mexico, en dus in de Atlantische Oceaan terecht komt. Weer een bijzondere gewaarwording.

Bij de bijzondere gewaarwordingen van de afgelopen dagen hoort ook nog deze: de gestolen bbq die toch niet weg was. Dat ging zo. We rijden op dag twee weer naar ‘huis’, campsite 3 aan de Grassy Lake Road even ten zuiden van Yellowstone. “Hé, de bbq is weg! Of staat-ie toch in de berging?” “Nee hoor, ik heb ‘m net als gister gewoon buiten laten staan…Gestolen! Dat had ik hier niet verwacht!” Ik loop even naar onze buren, Mike en Esmeralda. Misschien hebben zij ‘m geleend? Hoewel, dat zouden ze nooit doen zonder een briefje onder de steen op de tafel te leggen…”Nee, en ik heb ook niemand gehoord of gezien. Wat vervelend! Ik ben wel even weggeweest om de was te doen, maar nee, sorry, wat naar voor jullie!”

Uitzicht overdag...

Gelukkig heeft Clemens vanavond de bbq niet nodig. Hij maakt weer een lekkere Toscaanse groenteschotel. Tijdens het eten mijmeren we door over de gestolen bbq: dat-ie toch al erg vies was, dat we ‘m op deze reis niet echt vaak gebruiken, dat we nog maar vijf weken te gaan hebben, dat we dan de opvouwbare standaard ook wel hier kunnen laten, dat er zonder bbq en standaard wel weer lekker veel ruimte in de berging is, dat we best heel zuinig hebben geleefd, dat we dus straks in Nederland een mooie nieuwe Weber gaan kopen, maar dat het ook de moeite waard is om te kijken of ze hier misschien goedkoper zijn…Het bekende soort dingen dat je bedenkt om de vervelende ervaring te relativeren.

...en met de maan erbij...

De volgende ochtend zit mijn lief al vroeg buiten en roept opeens: “Ik heb een idee waar de bbq is! Als je naar buiten komt, laat ik het je zien!” Nog voor ik de camper uit stap, flitst er ‘Bearbox’ door m’n hoofd. Ik krabbel het woord op een papiertje en hou het achter m’n rug. Clemens grijnst en wijst naar de opengetrokken Bearbox: de oude Weber past er precies in. “Dat heeft de schoonmaker natuurlijk gedaan. Die was hier gister.” “Of de ranger.” “Ja, want beren ruiken alles.”

De Weber past precies in de Bearbox!

Iemand heeft ons een lesje ‘Be Bear Aware’ gegeven. 

Helemaal terecht!