Badlands National Park: dat wil je niet missen!

De Badlands zijn historisch gezien zwaar beladen. Eeuwen lang was dit het gebied waar Lakota Sioux rondtrokken. Het Amerikaanse leger is in 1890 kolonisten ‘te hulp geschoten’ die het land van deze Indianen hadden genaast, want daar komt het wel op neer. De confrontatie tussen soldaten en Lakota Sioux is geëindigd in een massale slachtpartij toen de vluchtende Indianen onderweg hun kamp in Wounded Knee hadden opgeslagen. De 7th Cavalry heeft het complete kamp uitgemoord,  en de ruim tweehonderdvijftig lichamen in de sneeuw achter gelaten om de overwinning te vieren…

Nu zijn de Badlands een Nationaal Park in South Dakota. Meer dan de helft maakt deel uit maakt van Pine Ridge Indian Reservation.

Badlandsrotsen

Het idee is op Sage Creek, een ‘primitive campground’ te overnachten. Volgens de ranger van het Ben Reifel Visitor Center is dat geen enkel probleem. “Je kunt er altijd bij. Er is geen water, maar je maakt wel kans dat er ’s morgens bizons langs komen!” “Wauw!” En dat is even later ook onze reactie op de film over de Badlands: die geeft een heel mooi beeld van we hier allemaal groeit, bloeit en leeft.

...en afgronden

Om bij Sage Creek te komen rij je nog bijna vijfentachtig kilometer over de Badlands Loop Road. En dat gaat langzaam, want we stoppen wel zo’n tien keer om te genieten van de schitterende uitzichten, én minstens drie keer voor bighorn sheep, plus twee keer vanwege een enorme kudde bizons, en niet te vergeten die schattige, alerte prairiehondjes.

Bighornlam hoog op een rots

Alert prairiehondje van twintig centimeter...

...en een rustig grazende bizon van even verderop...

Sage Creek zelf is een cirkelvormig grasveld met wat overkapte picknicktafels in de kleur van het droge gras. Mooi gedaan. Buiten de ring staan ook een paar van die tafels, eveneens al bezet. Dat is voor ons geen probleem, want de zon staat al laag en we kunnen prima in de schaduw van de camper zitten en het landschap tot ver na zonsondergang op ons in laten werken.

Uitgedroogde grond met sagebrush

Volgens Patricia Schultz, de auteur van ‘1000 plekken die je echt gezien moet hebben, USA & Canada’ heeft Frank Lloyd Wright over zijn ervaring van de Badlands dit geschreven: ‘…een onbeschrijfelijke sensatie….een bovennatuurlijke wereld, ontstaan uit de aarde, maar voor alles spiritueel.’ Dat was in 1935 zo en wat mij betreft vandaag ook nog precies hetzelfde.

Genieten tot ver na zonsondergang

NB. John Steinbeck en Geert Mak schrijven allebei ook over de Badlands, maar die verhalen spelen in ‘Theodore Roosevelt National Park’ in North Dakota, ver van Wounded Knee. Landschappelijke overeenkomsten zijn er zeker wel: bizons, prairiehonden en al die droge, scherp tegen de hemel afgetekende rotsen. Wie weet komen wij ook nog een keer in North Dakota. Op deze reis in elk geval niet….