Technisch intermezzo: kapotte afvoer van de vuilwatertank vervangen

Als we op de camping van Mesa Verde het afvalwater van de douche en de keuken willen dumpen doen we een akelige ontdekking: “De hendel van de afvoer is afgebroken!” “Hoe kan dàt nou?....Oh, ja! Toen je in Durango door TomTom een zijstraatje in werd gestuurd en door die bump moest waardoor ook de reserveband los sprong… Bálen.” Maar we moeten wel lozen, dus kruipt mijn schat onder de camper om de afvoerslang van de tank los te maken. Dat lukt. Het water klettert over hem heen. Maar het meeste vangen we op door de afwasbak steeds snel in de dumpput leeg te kieperen. Clemens maakt de slang weer vast. Het is vrijdag en tot maandag redden we het uitstekend met afvalwatertank. Er kan zeventig liter in. Da’s goed voor vier tot vijf dagen.

Overnachten naast de golfbaan in Cortez

Bij het legen van de toiletcassette zondag zien we de afvoer van het vuile water druppelen. “???” “Misschien de klem van de slang niet strak genoeg aangedraaid?” Blijkt niet te helpen. Dus parkeren we bij de supermarkt en ook later, op de golfbaan van Cortez waar we weer overnachten, met ‘de kont boven het gras’. “Het is hier gortdroog dus je ziet er niks van.” Slim van mijn man!

Ondertussen hebben we van de jongen in de slijterij een goed adres gekregen voor een ijzerwarenzaak: ‘Slavens’. Blijkt op zondag helaas om vijf uur gesloten. We zijn er twee minuten óver vijf...én weer om half tien op maandagochtend.
Tom is de man die we moeten hebben. Op zijn badge staat ’11 jaar manager’. Clemens vertelt ons verhaal en ik laat de foto’s zien die we van de kapotte afvoer hebben gemaakt. Helaas zijn hendeltjes niet los verkrijgbaar. Tom wijst naar de voorraadbakken. “Kijk, hier zijn de complete hulpstukken voor tussen de slang van de tank en de bevestiging voor de afvoerslang naar de dump.” We kijken en zien ze inderdaad in alle soorten en maten…”Welke maat moet ú hebben?” Omdat we dat niet weten en zo’n nieuw hulpstuk ook niet zelf kunnen plaatsen, volgt het advies eerst naar Holgate te rijden. Dat is dé man hier in Cortez voor dit soort klussen. En hij heeft ook een carwash. Kun je niet missen.”

Gevonden!

Holgate zit iets verder terug aan Main Street en is snel gevonden.  We lopen de shop binnen.

“Dit is echt iets voor Ted. Ik ga hem vragen even te kijken.” zegt de dame achter de balie. En even later komt Ted Holgate uit zijn werkplaats. Hij kijkt onder de camper en snapt meteen wat er aan de hand is.

Clemens rijdt de camper naar de wasplaats, Ted maakt de afvoerslang los, het water loopt in de wasgoot weg en dan kan hij het cruciale kapotte hulpstuk losmaken. Dat zit er al dertien jaar, dus het gaat een beetje lastig. 

Even flink wrikken...

Maar het lukt natuurlijk en met het vieze hulpstuk in de hand gaan we terug naar Tom van ‘Slavens’, betalen vijftien dollar, om tien minuten later met een nieuw exemplaar het erf van Ted Holgate weer op de rijden.

We moeten weer even wachten en bekijken ‘oud’ en ‘nieuw’. De oude heeft een van binnen een halve kogel die een beetje openstaat. We hadden er al een dikke pluk haren uitgetrokken. “Logisch dat-ie lekte.” De nieuwe, daar kijk je dwars doorheen en de hendel zit muurvast. “Toch een verkeerd hulpstuk gekocht?!” 

Weer even sleutelen et voilà

Nee gelukkig niet. Ted draait de hendel met het grootste gemak een halve slag. Vraagt gewoon wat meer spierkracht. Hij heeft voor Clemens ook een stuk karton meegenomen en samen gaan ze aan de slag. “Nog wel een nieuw sluitringetje ertussen. Dat is beter…” Even later staan de mannen weer rechtop. “Wat kost dit?” “Twintig dollar is oké.” We bedanken hem hartelijk en geven ook ons bekende gadget, de sleutelhanger met een geel klompje waarop rode tulpen zijn geschilderd.  Op zijn best wel stugge gezicht breekt een grijns door: “I líke this!” Mooi!

Bijzonder houtsnijwerk voor de shop van Ted Holgate

Ik vergeet nog iets… Clemens maakte een opmerking toen ze klaar waren: “Nadeel is wel dat ik nu altijd de hendel zelf moet bedienen, want dat gaat mijn vrouw nooit lukken.” Is natuurlijk een waarheid als een koe, maar dat typische mannen-onder-elkaar-gelach wat er op volgde….hmmm.