Het is de bedoeling een dagje rustig aan te doen:
Weekend NRC downloaden bij de bieb in Moab (Utah), boodschappen doen, water en
gas tanken, lozen, wel even langs het onbekende Sego Canyon voor bijzondere
petroglyphen en dan doorrijden naar een terrein van Bureau Land Management bij
Goblin Valley State Park. Klinkt lekker simpel, maar toch maak je onverwachts weer
veel mee. Dat begint bij de Grand County Library. Terwijl m’n MacBook bezig is
met de krant valt mijn oog op een mooie uitspraak aan de muur. Het heet een
chinees gezegde en de tekst luidt: “A book is like a garden carried in the
pocket.” Intrigerende uitspraak om eens even lekker op te kauwen…
 |
Glossy namen voor tomaten... |
Als we boodschappen doen zie ik bij de ingang van
‘City Market’ een enorm aanbod tomatenplantjes. Ik ben ‘deaf on gardening’
zoals ze dat hier zo mooi noemen, maar bij de namen van deze plantjes moet ik denken
aan een vriendin die graag en veel tomaten kweekt. Ik ken ‘Roma’, ‘Cherry’
enzo, maar ‘Early Girls’, ‘Big Boys’, ‘Patio’ of ‘Celebrety’ klinken nieuw en
glossy. Zal het haar eens vragen…
De US 191 North vanaf Moab sluit naadloos aan op oude
back country road naar Thompson Springs, Daar moet je links af voor de enige weg
naar Sego Canyon. We hebben op onze reis door de westelijke staten al heel wat
commerciële ‘ghost town-kermissen’ voorbij zien komen, maar Thompson Springs
lijkt een échte. Op een RV-park en twee nieuwe huizen na bestaat het uit
bouwvallen. “Hé, een hotel te koop!” “Ja, doen! …Maar nee, het uitzicht is niks!”
“Misschien alleen het huisje ernaast? Best leuk!” “Hmmm, dezelfde grijze
horizon….” Typisch ‘onderweg-geklets’ natuurlijk.
 |
'Desert Moon' is te koop: met knipoog |
Sego Canyon, een tip van onze gastvrije
camperaars uit Durango (Colorado), is inderdaad verrassend: levensgrootte
rotstekeningen, zowel geschilderde als gebeeldhouwde en van uiteenlopende
stijlen. Ik lees dat de Ute hier rond 1300 A.D. vanuit Oost Utah en West
Colorado naar toe zijn getrokken om er te blijven tot ze in 1880 zijn
gedeporteerd naar een reservaat in de buurt. Dat verrast me, niet de deportatie
natuurlijk, dat gebeurde heel veel, maar het feit dat dit gebied blijkbaar niet
die extreme droogte heeft gekend waardoor de Native Indians grote delen van
Colorado, New Mexico en Arizona hebben verlaten.
 |
Deze zijn het leukst: met voelsprieten op hun hoofd |
Persoonlijk vind ik de hologige,
breedgeschouderde figuren met oorringen en antennes op hun hoofd het grappigst.
Er staat niet bij wanneer deze figuren zijn gemaakt, wel dat dit voorbeelden
zijn van de Barrier Canyon Style. Als we de I 70 oprijden naar onze
eindbestemming van vandaag, zit ik weer na te denken over het ontbreken van een
Native Indians-schrijftaal. Hoeveel meer betekenis zouden deze prachtige
beelden niet voor je krijgen als je kon lezen waar zij voor dienden en wat de
makers bedoelden…
 |
Geschilderde en gebeeldhouwde varianten over elkaar heen... |
Eenmaal in het BLM-gebied waar we willen
overnachten, aan de voet het San Rafael gebergte langs de SR 24 van Green River
naar Hanksville, dwingt een hevige storm ons binnen te blijven. En het is niet
alleen de wind: elke vijf minuten moet ik even laptopscherm, toetsenbord en
mousepad voorzichtig zandvrij maken. Geen kier in de camper is veilig voor de
het fijne rode zand.
 |
Snel naar binnen... |
Geeft me wel even de kans om uitgebreid de vers
gedownloade Weekendkrant (NRC 21 en 22 mei 2016) te lezen. Ik blijf gelijk
hangen op de column van Bas Heijne (p. 2) naar aanleiding van het advies van
Paul Schnabel en zijn commissie over de toekomst van het Nederlandse onderwijs.
Schnabel pleit er onder andere voor het vak geschiedenis af te schaffen. Het
zou niks bijdragen aan de persoonlijke ontwikkeling van leerlingen en ook niet
aan het empathisch vermogen en burgerschapszin.
Ik heb de hele discussie over
het werk van Schnabel en zijn commissie vanaf de start gevolgd en steeds mijn
twijfels gehad over een mogelijk dominant neo-liberaal mensbeeld als leidraad
voor de zoveelste ongewenste inhoudsloze onderwijshervorming. Maar, sorry, die
twijfels horen niet thuis in m’n reiscolumns.
Wat ik hier wil delen is de
denkfout die Heijne waarneemt.
Ik citeer: “Mij ergert vooral de naïeve denkfout
die eraan ten grondslag ligt: dat je wanneer je alles op persoonlijke
ontwikkeling inzet, je vanzelf empathische burgers krijgt, die zich vol
overgave gaan inzetten voor een duurzame wereld vol verscheidenheid en
burgerschap….Maar empathie ontwikkel je alleen wanneer het je lukt om jezelf
als deel van iets groters te zien, van een mensheid die ten prooi is aan
allerlei impulsen en emoties, die nu eens iets geweldigs voortbrengt en dan
weer Auschwitz en de slavernij. Wanneer het je lukt, simpel
gezegd, om jezelf als mens in de geschiedenis te zien in plaats van als enkel
individu in het heden.” En daarvoor is een vak als geschiedenis onontbeerlijk. Filosofie
trouwens ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten