Canyonlands Natural Park: the Needles

De tip van Brian, een week geleden onze gastheer in Durango, voor een overnachtingsplek een mijl of wat voor de ingang van Canyonlands National Park, blijkt fantastisch. Je neemt bij Monticello (Utah) de US 191 tot aan SR 211. Vrij snel duikt er links een zandweggetje op en na een paar honderd meter is er een soort rotonde. Daar staan we, in een weids landschap, de halve avond te genieten van voorbijdrijvende onweersbuien in de verte en van het opkleuren van heuvels. Alsof de ondergaande zon even een lichttechnicus mee laat spelen…

Prachtig lichtspel

Weer wakker rijden we verder op de SR 211 naar Canyonlands National Park. Het aardige van dit canyonlandschap is dat je eerst mijlen langs de Indian Creek over de groene bodem rijdt. Links en rechts van de weg koele cottonwoods, daarachter weilanden en hoge, vooral rode rotsen. Voorbij het hek van het park verandert het uitzicht: het is weidser en ook vol grilliger rotspartijen.

Trailhead..

Je kunt hier urenlange, zware hikes doen, maar we kiezen voor een korte van vier kilometer over zandkleurige ronde rotsen met verrassende uitzichten: de Slickrock Trail. We doen er heel lang over want we raken steeds weer in gesprek met een Nederlandse stel dat helemaal gek is van het landschap in dit deel van Amerika. Ze zijn er nu voor de vijfde keer. En zij vinden de uitspraak dat je met Amerikanen alleen maar oppervlakkig contact kunt hebben, net als wij, volledig misplaatst…

Cairns wijzen je de weg

Het deel van Canyonlands waar we nu zijn heet ‘The Needles’, zo genoemd naar een lange bergketen van dicht op elkaar staande rode ‘naalden’. We rijden naar de Pothole Trail omdat je vandaar een mooi uitzicht op die Needles zou hebben. Dat is ook zo, maar toch zijn ze nog heel ver weg. Ik vind wel een interessant verhaal over het ontstaan van die naalden. Een bergketen van zandsteen schuift in de loop van miljoenen jaren over een zoutlaag naar de canyon van de Colorado Rivier. Al schuivend over dat zout krakt het zandsteen. Alsof je in een groot blok kaas van boven af lange vierkante staafjes snijdt. Door water en sneeuw eroderen die staven tot wat we nu zien: rechtopstaande rode naalden.

Needles in de verte...

Op de terugweg naar de US 191 stoppen we bij Newspaperrock. Het is inmiddels een uur of drie en nu staat de zon op die rots met petroglyphen. 

Newspaperrock...met fris groen eikje ernaast...

We raken niet erg onder de indruk, maar er zijn wel een opvallende dingen. Je ziet veel voetafdrukken en ze hebben bijna allemaal zes tenen. We zien ook heel veel dieren: herten, elanden, bizons, bighorn-schapen en paarden. En wat ook opvalt is dat er beelden over elkaar heen zijn aangebracht. 

Beetje zooitje, als ik zo vrij mag zijn…