Petroglyphen en rode rotsen

’s Ochtends in de zon wakker worden op je ‘eigen’ rotsblokken aan de Waver Creek samen met andere vrolijk fluitende vogels…heerlijk!

Wakker worden aan een kreekje

We moeten wel snel afscheid nemen van deze bijzondere plek, want om half tien gaat de ‘Heritage Site V-bar-V’ in Coconino National Forest open. Daar bewonder je de mooiste petroglyphen van de Sinagua. Het is niet meer dan een paar mijl rijden en toch zijn we maar net op tijd om ons aan te sluiten bij ranger Tom, een expert op het gebied van de petroglyphen hier. Het is de laatste dag van zijn seizoen en ik proef een verdrietige ondertoon in zijn verhaal. Blijkbaar is het lastig om het werk op deze bijzondere plek los te laten, ook al weet je dat je hier over een half jaar weer mensen mag rondleiden…

De belangrijkste symbolen bij elkaar

Ik heb petroglyphen tot nu toe steeds rotstekeningen genoemd, maar dat klopt eigenlijk niet. Petroglyphen zijn niet met verf op de rotsen geschilderd, ze zijn er in gebeiteld. En afhankelijk van de techniek tekenen ze zich haarscherp, of wat diffuser, af tegen de kleur van de oppervlakte. Ze zijn het helderst daar waar zich op de rotsen een zwart patine van ijzer- en mangaanoxide heeft gevormd.  Dat zie je ook hier op de rotsen van V-Bar-V. De naam van de ‘Heritage Site’ heeft overigens niks met de Sinagua te maken. Het is een verwijzing naar een vroegere ranche met die naam. De schoorsteen met de brand staat nog bij de entree van het terrein…

Ranger Tom legt uit wat we op de rotsen zijn: een groep kraanvogels verwijst naar een stam met die naam, een vrouwenfiguur met ‘grote oren’ is een huwbaar meisje dat haar vlechten in grote ringen naast haar oren heeft opgemaakt en de ineen gevouwen handen die we kennen van Taliesin West bij Phoenix zien we hier ook weer. Tom vraagt aandacht voor een trapvormige petroglyph en wijst op een spleet in de rotsen waar weer een ander stuk steen in is gestoken. “Als de zon door die spleet schijnt en het licht op de rand van een traptrede valt was het tijd om respectievelijk te zaaien, te oogsten, opnieuw te zaaien en uiteindelijk een oogstfeest te organiseren.” We zien inderdaad ook dansende mensen.

Iets boven het midden: twee vriendschapssymbolen

Tom bevestigt wat we al vaker hebben gehoord: eigenlijk is er heel weinig bekend over de betekenis van de petroglyphen. De huidige Hopi en de Navajo willen er wel wat over zeggen, maar: “Some meanings were not meant to be known today. Some meanings were not meant to be known or understood by the uninitiated. Denk aan afbeeldingen met een spirituele betekenis.” Hoe dan ook wat de Native Indians ‘de bibliotheek van hun voorouders’ noemen blijft voor ons lastig leesbaar.

In het Visitor Center ligt een boek getiteld ‘Sinagua Sunwatchers’. Volgens Tom een betere studie van de petroglyphen. Het is helaas uitverkocht…

Onder de indruk van wat we hebben gezien en gehoord rijden we naar Cathedral Rock, een van de rode rotssculpturen bij Sedona. Clemens gaat ‘m beklimmen en dat heet pas écht indrukwekkend.

Cathedral rock

Drie uur later is mijn lief weer terug, mét foto’s gemaakt door een lokale dame die voor haar conditie drie keer per week Cathedral Rock op en neer rent. “Ze is eind twintig schat ik. Heel goed.”

Clemens bevestigt gelijk mijn vermoeden: “Dit was inderdaad helemaal niks voor jou. Veel te moeilijk!”

Ik heb intussen wat e-mailtjes geschreven en wil ook een paar berichten posten, bij voorkeur in combinatie met een dubbele espresso bij Starbucks. We weten uit ervaring dat de WiFi bij het filiaal langs de US 89A in Sedona heel traag is. “Is er nog een?” “Ja, in een van die winkelcentra .” Wat blijkt? Die andere Starbucks heeft geen WiFi: ‘Unplug and relax’ staat er op een bord naast de deur. Dus dan maar terug naar het filiaal aan de US 98A…

Dat levert, dankzij de trage WiFi, een hele leuke en gezellige ontmoeting op met een Nederlands stel: Henk, Henriëtte en hun vierjarige dochter Linge. Zij reizenmet hun eigen Volkswagen T6 negen maanden rond en zagen onze camper met Nederlands kenteken.

Zonsondergang bij Deer Pass

Uurtje later nemen we afscheid en zoeken wij ons ‘onweer-plateau’ van de eerste nacht hier onder Sedona weer op. Nu hebben we een heel fraai uitzicht…