De zon
trakteerde ons gisteravond op prachtige uitzichten, maar heeft vandaag
blijkbaar een vrije dag. Het is fris en windy. Soms regent het zelfs een
beetje.
 |
Overnachten bij Crystal Museum |
We rijden
vanaf de parkeerplaats bij Crystal Museum aan een zijweg van de US 180 vlakbij
Holbrook (Arizona) ruim veertig kilometer door Petrified Forest, dé plek waar
je versteende bomen bewondert. Langs de weg door de bijna ‘lege’ woestijn vind
je twaalf plekken of eigenlijk ‘haltes’ waar het kleurrijke landschap je
helemaal in zich opzuigt. Soms met een korte wandeling tussen de versteende
bomen, soms alleen maar een schitterend uitzicht op de rotsen en stenen ‘heuvels’.
 |
Detail Agate House |
Hoe komen
die versteende bomen aan hun prachtige kleuren? Ik begrijp dat de bomen
tweehonderdzestien miljoen jaar geleden vanaf hellingen in rivieren belandden.
Daar zijn ze bedolven onder lagen modder, zand en vulkanische as. In die as zit
onder andere silicium. Langzamerhand heeft dat silicium het organische
materiaal van de bomen vervangen: hout verandert in kwarts. Maar niet alle
voormalige bomen zijn helder wit. De andere kleuren danken ze aan een mix met
verschillende mineralen: mangaan zorgt voor grijze, blauwe en zwarte tinten.
IJzeroxide geeft rood, geel, oranje en paarse effecten.
 |
Brokstukken... |
En waarom
lijkt het alsof die versteende bomen in stukken zijn gehakt? Dat komt door het
gewicht van de aardelagen op de bedolven versteende bomen. Verder breekt
silicium verticaal onder een strakke hoek van 90˚. Op
het informatieve paneel staat een plaatje van gebroken schoolkrijtjes:
kaarsrechte breuken.
We wandelen
naar een huis dat helemaal uit versteende bomen bestaat. Het heet Agate House,
en is vermoedelijk gebouwd rond 1050. Nu staat het huis alleen op een heuvel,
maar waarschijnlijk maakte het deel uit van een heel dorp. Met allemaal van de
kleurrijke huizen…
Aan de
noordkant van het park, vlak bij het Visitor Center, staat de ‘Painted Desert
Inn’, een ‘National Historic Landmark’. De brochure over deze plek is leuk om
te lezen. Oorspronkelijk, in 1920, ook gebouwd van ‘Stone Tree’. De herberg was
een pleisterplaats voor toeristen. Je kon er lekker eten en zelfs overnachten.
Later, in de dertiger jaren, is de herberg onder leiding van architect Lyle
Bennett verbouwd in de Pueblo Revival Style. Ik herken de stijl: het Visitor
Center van White Sands in New Mexico heeft precies dezelfde uitstraling.
 |
Painted Desert Inn |
Jammer
genoeg moest de herberg in 1942, toen al eigendom van Fred Harvey Company, de
deuren sluiten vanwege ‘the involvement in World War II’. Na de oorlog heeft Fred Harvey de zaak weer
geopend. De Fred Harvey Company was mede-eigenaar van de Santa Fe Railroad en
stond bij reizigers bekend vanwege de hoge kwaliteit en het buitengewone
comfort. De architect van de Harvey Company, Mary Elizabeth Jane Colter,
bedacht een nieuw kleurenschema en zorgde voor de nodige renovaties. Fred
Kabotie, een beroemd Hopi kunstenaar, maakte vier prachtige murals voor de
eetzaal.
Harvey wierf
voor de bediening in de treinen en de herberg ‘jonge dames’ met minimaal een
afgeronde basisschool en een zeer klantgerichte houding. De meiden die in de
‘Painted Desert Inn’ werketn kregen een uniform van de zaak plus een kamer.
Harvey betaalde ze goed. De meiden konden ook gratis met de trein naar hun werk
reizen. Maar, zolang ze voor hem werkten, mochten ze niet trouwen!
 |
Mural in de eetzaal van Painted Desert Inn met Tawa, de zonnegod van de Hopi Fred Kabotie |
De ‘Harvey
Girls’ zijn een legende en het verhaal wil dat de ‘Harvey Girls of Painted
Desert Inn’ uit de vijftiger jaren nog steeds contact met elkaar en met de
lokale gemeenschap hebben. Zou graag een keer met ze lunchen in die mooie
eetzaal…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten