Shrimp Outlet

Lekker rustig weekend in het uiterste zuiden van Alabama. 

Ook goed voor een paar verrassingen.
Dat ging zo…

Zaterdag eerst een ritueel verblijf in de laundry. Dit keer de wasruimte van de Rainbow Campground in Summerdale. Beetje babbelen en tips krijgen, altijd gezellig. Op een gegeven moment ben ik alleen met een van oorsprong Duitse vrouw uit Dresden die sinds 1973 in de USA rondreist. Voor ik iets kan vragen vertelt ze over de nieuwste berichten op sites van Der Spiegel en over andere nieuwsberichten die ze nauwkeurig volgt: “Wat al die moslims doen! Vrouwen verkrachten en zo. Vreselijk! We don’t want them here!!” Klinkt als Trump en Pegida. Ik sta even met m’n mond vol tanden.

Ben ook absoluut niet vaardig in het subtiel van onderwerp veranderen. Beginnen over het schuim dat uit de afvoer omhoog komt achter de twee wasmachines van het merk ’Huebsch’ die zij in gebruik heeft? Heb ik geprobeerd, maar dat werkt niet. Dus ga ik op de inhoudelijke toer, ook al weet ik dat dat ook niet overkomt: de kleine criminele groep, en de rigide gelovigen die de beeldvorming bepalen en de vele openminded studenten met wie ik samen heb mogen werken, de absoluut te late voorwaarde van overheidswege om Nederlands te leren waardoor veel tweede en derde generatie Nederlanders met allochtone ouders in een spagaat belanden…En dan begin ook nog over m’n ooms en tantes die in de vijftiger jaren naar Canada zijn gegaan en hun hele leven daar volgens die beperkte mindset verder hebben geleefd…Bedenk ik natuurlijk net te laat dat de dame in kwestie hier ook al meer dan veertig jaar woont en de val van De Muur niet zelf heeft meegemaakt. Oeps, ik wil haar niet beschuldigen van een beperkte blik op de wereld…ze volgt toch dagelijks al het nieuws uit haar geboorteland...En nu? Ik verdom het om haar gelijk te geven, zelfs niet voor de vorm, dus ik hou verder m’n mond en ga door met het opvouwen van de handdoeken en het legen van de volgende droger.

Clemens bevrijdt me uit m’n ongemakkelijke situatie: “Klaar? Gaan we even naar Fairhope. Een leuk stadje aan de Mobile-baai ”. 

Rode tulpen in Fairhope

Chique ook, met veel bloemperken vol tulpen langs de lanen. Ik besnuffel twee boekwinkels (en koop twee boeken), samen wandelen we de pier op, slaan de oesterbar over omdat het daar weer te koud voor is en verwonderen ons over de vogelhuisjes in het water. Wat blijkt: die zijn daar neergezet om paarse zwaluwen te faciliteren. Deze zwaluwen stoppen hier al jaren op weg naar het zuiden en weer terug. Of ze die huisjes nu ook gebruiken om nesten te maken? Is het wellicht ‘vogeltoeristenpromo’…

Vogelhuisjes voor de paarse zaluwen

 Zondag is ook een wasdag: de camper heeft na zes weken wel recht op een flinke douche en binnen valt er ook weer het nodige te poetsen. Daarvóór rijden we nog even terug naar een kledingoutlet in Foley waar we vrijdag allebei een lekkere vorig-seizoen-kleur-bodywarmer hebben gescoord. Clemens wil ook nog een fleecetrui. Is er helaas niet.

Op de boodschappenlijst voor vandaag staat verder nog een vers lampje voor een van de spotjes in de douche. Terwijl we onderweg zijn naar een winkel waar ze die vast en zeker hebben, aldus een attente medewerker van een andere shop, schiet ik in de lach bij een reclamebord met de tekst: ‘Shrimp Outlet’. Blijkbaar interpreteer ik dat begrip te beperkt…