Als je er
dan toch even iets langer bent, zo’n dorp in de middle of nowhere, is het interessant
om er meer van te weten. We blijven hier namelijk, na de wasdag gister, nog minstens
een nacht…
Uit de wind onder de kap van de buren... |
Allereerst wil ik graag weten hoe groot het dorp is en waar het logo van
Wauchula vandaan komt. Als we boodschappen doen zien we niet meer dan vijf
straten ‘east’ en ‘west’ van de US 17 en aan elke lantaarnpaal hangt een zwarte
vlag met daarop een witte vogel. Er is ook
ergens een Cracker Trail Museum. Daar wil ik wel even langs…
Op de website
van dit dorp met vijfduizend zielen lees ik: ‘When the Florida Southern Railway came to the area in
1886, they built a depot and named the town Wauchula. The name comes from a
Miccosoukee Indian word "wa-tu-la-ha-kee", meaning "call of the
sand hill crane".’ Het is dus
een kraanvogel op al die vlaggen.
En wat een leuke winterse variant hangt er in
de hoofdstraat, compleet met rode sjaal en dito oorwarmers!
http://www.florida-backroads-travel.com/wauchula-florida.html#sthash.zzUbupvy.dpuf
Wintergroeten uit Wauchula |
Maar was er dan voor 1886 helemaal niets hier?
Jawel, want
‘The area around Wauchula was
settled primarily to support Fort Hartsuff, one of the many U.S. Army forts in
Florida during the Seminole Wars.’ Hé, daar zijn ze weer, die oorlogen met de
Indianen. Wil ik ook meer van weten, te
beginnen bij Florida.
Er zijn drie ‘Seminole-wars’. De eerste begint in 1817, als US-militairen Florida binnen vallen om op zwarte slaven te jagen. Jarenlang hebben Seminole zwarte vluchtelingen opgevangen en opgenomen in de Native American-gemeenschap. Nu worden dorpen platgebrand en staat Spanje onder extra druk om de zeggenschap over Florida uit handen te geven. Dat gebeurt ook, in 1819, en dan vluchten honderden zwarte mensen van Cape Florida naar de Bahama’s.
De tweede oorlog, van 1835 – 1842, draait om de weigering
van Seminole om een reservaat boven Lake Okeechobee te verlaten op grond van
een nieuwe wet, de ‘Indian Removal Act’. Alle Native Americans moeten verkassen
naar land ten westen van de Mississippi. Wie dat niet vrijwillig doet, wordt op
transport gezet zonder eten en drinken. Massa’s Seminole vluchten dan naar de
Everglades. Maar zeven jaar later stemmen velen er alsnog mee in om te
immigreren.
Er is een derde oorlog (1855 – 1858) nodig om nog meer
Seminole financieel schadeloos te stellen en te betalen voor de immigratie naar
het westen. Uiteindelijk weten twee stammen erkenning te krijgen van de
federale overheid en hun nakomelingen wonen hier nog steeds in de verschillende
reservaten. Zij exploiteren ook het Hard Rock Casino (waar we afgelopen
zaterdag waren). Dat doen meerdere Indianenstammen, tweehonderdveertig zelfs,
en met succes begrijp ik. Want veel alternatieven zijn er niet. In een
reservaat ver van de bewoonde wereld, zonder enige infrastructuur valt er toch
weinig economisch te ontwikkelen?
Dan moet je vooral slim zijn…
http://www.u-s-history.com/pages/h1008.html
en http://www.britannica.com/topic/Seminole-Wars#ref15600
Clemens gaat golfen; ik schrijf en zie een vlucht ibissen landen |
Het Cracker Trail Museum in Wauchula laat de
geschiedenis van het dorp beginnen in 1860: het jaar dat de eerste kolonisten
zich hier vestigen. Nog voor de spoorlijn dus. ‘Trail’ verwijst naar de aanleg
van een zandpad met een telegraaflijn dwars door de bossen van Central Florida.
Het is een lijn die forten met elkaar moet verbinden.
Alle voorwerpen, de kasten, banken, bedden, stoelen,
messen, lepels en noem maar op, komen ons natuurlijk bekend voor uit de huizen van
onze grootouders. Inclusief de wringer boven de wastobbe en de beroemde
Singernaaimachine. Een van de enthousiaste verhalen in het museum gaat over de
snelle adoptie van die Singer en andere huishoudelijke apparaten door de
Seminole. Daar waren de kolonisten trots op. Maar, er is ook bewondering en
waardering voor de slimme manier waarop de Seminole vuren maken om op te koken.
Ik lees: “That fire is a marvel of efficiency. Three to five long logs are
butted together and shoved in as they burn. The cook sist on the cool part of a
log and the pot rests on the burning end.” Slim!
Cracker Trail Museum |
En wat is een cracker? We zagen het de afgelopen dagen
in veel varianten: cracker lake, cracker campground, cracker news. Wel, een
cracker is een rechtgeaarde in Florida geboren blanke Amerikaan, een man van
weinig woorden, eigenwijs, harde werker en als hij boos is kun je beter uit de
buurt blijven. Zijn vrouw poetst, boent, verbouwt, kookt, maakt in, sluit haar
koelkast hermetisch voor TV-dinners en is de steun en toeverlaat voor de hele
gemeenschap. En de kinderen spreken niet alleen met twee woorden, ze kunnen ook
vis fileren, eekhoorns ontvellen, aardappels planten, banden plakken en vloeren
vegen. Dit zijn de woorden van ene Patrick D. Smith, auteur van een boek over
crackers waarvan we een samenvatting oppikken uit een bakje naast de kassa van
het museum.
Nog één vraag: waar komt die geuzennaam oorspronkelijk vandaan?
“It came from the cracking sound of the rawhide whips used by pioneer
cattlemen.” Zo’n zin is gelijk goed voor ‘Bonanza-achtige’ beelden, en ook voor
een berg vraagtekens. Zijn de crackers en de Seminole ooit echt aan elkaar
gewend geraakt en hoe dan? Want de verhalen over de crackers doen me denken aan
een fikse patriarchale gemeenschap en op een van de infoborden in het museum
lees ik dat het sociale systeem van Seminole matriarchaal is…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten