De keus uit
drie mogelijke aperitiefjes is niet moeilijk nu ik mij tot de old ladies mag
rekenen: ‘grand’ is nog steeds de ambitie, de combi van ‘reserve’ en
‘sparkling’ de gewenste levenshouding, zeker als je daar ‘extra brut’ aan
toevoegt en ik ben dol op kokosnoot. Vooral op Pina Colada, maar dat schenken ze
op dit uur van de dag natuurlijk niet bij Schnebly’s Winery.
Ik heb daar
om half één een tafel gereserveerd voor m’n verjaarslunch.
Schnebly Redland’s
Winery is de meest zuidelijke wijngaard in de US en gespecialiseerd in het
maken van wijn uit tropisch fruit.
Ik las het in een folder over beroemde ‘Florida
Wineries’ die ik met Oud en Nieuw in Busnell oppikte. Maar pas als we hier aan
tafel schuiven en de wijnkaart goed bekijken realiseren we ons ten volle dat je
blijkbaar niet persé druiven nodig hebt om wijn te maken.
Je kunt ook avocado
of lychees als basis gebruiken. Of welk ander fruit dan ook! Wat een grappige
geestverruimende gewaarwording op je vijfenzestigste!
 |
Schebly's Winery |
Terwijl ik
geniet van de 'Caribean music', de dito sfeer in het etablissement en m’n
coconutbubbels, proeft Clemens zijn ‘Big Rod, pilsner-style ale, light coconut’
en stellen we ons menu samen.
Als starter kiest Clemens Spicy Guava Chicken
Wings en ik vind Mahi mahi Ceviche wel spannend klinken. Daarna wil ik
Pan-Seared Yellowtail Snapper en mijn lief Guava BBQ Spare Ribs.
 |
Op m'n verjaardag! |
En het
dessert? Ik heb nog nooit Avocado Flan Brulee geproefd. Proberen dus. Clemens
valt voor de Flourless Chocolate Tarte.
Het idee om
elkaars gerechten te proeven laten we even voor wat het is. Op onze borden
verschijnen steeds totáál verschillende smaken, maar dat doet niets af aan het
geheel: de lunch bij Schnebly is een memorabel succes!
 |
Met gebruteerde avocado... |
Dat laatste,
een succes, kun je wéér niet zeggen van het weer. ’t Is niet zo koud als gister,
maar de regen weet van geen wijken. Jammer want het idee was óf een bezoek aan
een Hortusachtig park vlakbij de winery, met tropische planten, vruchten en
specerijen, óf een flinke wandeling door het pijnbomenbos achter onze inmiddels
vertrouwde campground. “Doen we dat in de regen?” “Hmmm….nee, laten we maar
lekker lezen in de camper.” “Oké!”
Ik heb
vandaag, bij Starbucks in Homestead, voor het eerst een New York Times gekocht.
Er zit een interessante special bij over David Bowie, maar ik ben vooral
benieuwd naar info over de voorverkiezingen. Geen uitgebreide verhalen helaas.
Wel een aardige column van een Republikein, Peter Wehner, met als kop ‘Why I
Will Never Vote for Trump’. (Even terzijde: alle koppen in de NYT lopen óver
van de hoofdletters…). “His candidacy is beyond the pale. Party Loyalty has to
have limits.” En: “Mr. Trump’s virulent combination of ignorance, emotional
instability, demagogy, solipsism and vindictiveness would do more than result
in a failed presidency…The prospect of Donald Trump as commander in chief
should send a chill down the spine of every American.” Van harte mee eens
uiteraard. En hij is nog super ijdel ook, anders zou hij niet zou geilen op
Poetin.
Wehner stemt, als Republikein, in principe natuurlijk niet op
Democraten, maar zeker niet op Hillary Clinton “…because I consider her an
ethical wreck.” Een buurman
hier op de campground, duidelijk wel een Democraat, zei van de week iets vergelijkbaars:
“Ze is onbetrouwbaar!”
We vragen
ons af waar dat imago precies vandaan komt. Kan niet alleen dat gedoe met die
e-mails zijn, toch? Oké, ze is slim en ervaren, maar komt qua welsprekendheid
nauwelijks in de buurt van Obama. Maakt die afstandelijke presentatie haar dan
onbetrouwbaar? Niet zonder meer…
 |
Naast de camper... |
Hoe dan ook,
ons gesprek brengt me op een minder complexe gedachte: “Hebben we nog MB’s over
en voldoende bereik? Dan duik ik in m’n verjaarsmails….”
Maar eerst
geef ik mezelf nóg een cadeautje: het lukt tot m’n verbijstering om de WhatsApp
weer operationeel te krijgen! Klein wondertje waar ik natuurlijk trots op ben J.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten