'Koreshan', de geschiedenis van een bijzondere gemeenschap

We rijden al een paar dagen via de US 41 langs de westkust van Florida naar het zuiden.
Ter hoogte van Estero, tussen Fort Meyers en Naples, heeft vroeger de ‘Koreshan Unity Store’ gestaan. Een winkel waar je begin van de vorige eeuw vers gebakken brood haalde, waar je drukwerk en ander advertentiemateriaal liet maken, allerlei ‘post office-zaken’ regelde en na een lange rit lekker ging eten in het restaurant of een kamer huurde voor de nacht . Het hele complex, waar sinds 1982 tweehonderdvijftig mannen, vrouwen en kinderen werkten en woonden, maakt deel uit van de ‘Koreshan State Historic Park’. Daar staan we van 7 op 8 januari en we melden ons vrijdagochtend 10.00 uur voor een rondleiding.

Een echte oranje tulpenboom

De Koreshan unity is opgericht door de New Yorkse arts Cyrus Teed, een pioneer op geneeskundig gebied die tijdens een experiment met stroomstoten in coma raakt, een visioen heeft en daarna een utopische gemeenschap opricht waar mannen en vrouwen gelijkwaardig zijn, het delen van bezit en talenten de basis is, er elke avond na het werk en het gemeenschappelijke diner tijd is voor muziek maken, toneelspelen, lezen, schrijven, boetseren en noem maar op wat je nog meer aan kunst kunt doen. De Koreshans hebben het eerste symfonische orkest in de omgeving. Hun Big Band treedt in de wijde omgeving op en vanuit Fort Meyers komen Thomas Edison, Henry Ford en andere rijke overwinteraars de Estero River afzakken om te genieten van hun theater en musicals. Ook de tuinen zijn bijzonder: van over de hele wereld worden planten en struiken geïmporteerd
De utopie van Teed is ook heel religieus getint. Hij wilde een Nieuw Jeruzalem realiseren, geloofde in reïncarnatie en wederopstanding, en celibaat was verplicht voor de leiders van de gemeenschap. Maar omdat hij zich ook graag met politieke zaken bezig hield, waren hij en z’n volgelingen na verloop van tijd niet meer welkom in verschillende steden. Zo belandden ze uiteindelijk op het terrein waar wij nu rondlopen.

Het woonhuis van de zeven vrouwelijke leiders onder Teed

Volgens Kate, onze gids, past Teed met zijn ideeën helemaal in de tijd na de Amerikaanse Burgeroorlog. Een tijd waarin de Mormonen voor het eerst van zich laten horen en heel veel andere gemeenschappen ontstaan op zoek naar nieuwe zingeving. Deels gericht op het behoud van het goede boerenleven, deels juist heel nieuwsgierig naar wat industriële ontwikkelingen allemaal kunnen betekenen. Cyrus Teed was een voorbeeld van die laatste houding. We zien de meest ingenieuze werkplaatsen waar een stoommachine een zaagmolen en de drilboor aandrijft en de warmte het water van een enorme was ruimte op temperatuur brengt. Vijfenveertig minuten hadden de dames nodig om de was van de dag te doen! 

Daarachter was de laundry...

De dieselgenerator voor het elektra

Ook nooit bedacht dat de paden tussen alle gebouwen bewust met gecrushte schelpen zijn bedekt: die zie je ’s nachts beter dat zand en je hoort mensen aankomen. Langs de paden staan lange rijen Washingtonia palmen en de plaats waar de boten aanmeren heet ‘Bamboo Landing’ naar de hoge dikke bamboes. De groentetuinen, boomgarden en Victoriaanse tuinen zijn helaas alleen nog geschiedenis.

Bamboe Landing

Over de duik die we vanochtend in het verleden hebben genomen valt nog veel meer te vertellen. Vooral ook over de praktijk van Teed’s destijds revolutionaire ideeën dat vrouwen geen bezit zijn zoals koeien of meubelstukken…maar dat ga ik niet doen. Morgen staan we weer vroeg op.

De komende dagen duiken we onder in de ‘Everglades’, het gigantische natuurpark dat het complete zuiden van Florida bedekt. Dat is de wereld van alligators, krokodillen, zeekoeien, panters, slangen, schildpadden en dertig andere soorten levende wezens.

Hopelijk niet te veel nare muggen en, zéker weten geen internet…