Zoeken in deze blog

woensdag 27 januari 2016

Frank Lloyd Wright in Lakeland

Hoe beschrijf je het intense plezier dat je ontleent aan huizen en gebouwen die zó passen in hun omgeving, waar binnen en buiten vloeiend in elkaar overgaan, die ook zo móói zijn en waar een ongelooflijk zuiver oog voor details uit spreekt?! Ik weet het niet, echt niet. Ik weet wel dat ik erg heb genoten van een lange wandeling over het terrein van Florida Southern College in Lakeland, de eerste werken van architect Frank Lloyd Wright (FLW) die ik op deze reis in het echt mag bewonderen. En dat in de regen nota bene, met grijze luchten die loodzwaar boven de campus hangen.
 

Bezoekerscentrum Florida Southern College
FLW ontvangt op z’n zeventigste een telegram van de toenmalige president van Florida Southern College, Dr. Ludd Spivey. Deze man wil een campus die compleet anders is dan ’the ivy-laden halls of European colleges’. Het is dan 1938 en Spivey heeft geen cent, maar wel een droom en hij is er van overtuigd dat alleen FWL die kan realiseren. FLW loopt drie dragen tussen de sinaasappelbomen en de magnolia’s, laat Lake Hollingworth aan de rand van het complex op zich inwerken, het zand van de oevers door z’n vingers sijpelen en zegt ‘”Ja.”  Hij zal alles bij elkaar twintig jaar mee bezig zijn om de campus compleet volgens zijn filosofie van de organische architectuur vorm te geven.


Esplanades
Ik geniet van alle moois op de campus en ben vooral onder de indruk van de Esplanades, de overdekte paden die alle faculteiten met elkaar verbinden. Ze beschermen tegen zon en regen, en ze doen denken aan de gangen langs kloostertuinen. Ik kan me voorstellen dat je al lopend mijmert over de intrigerende colleges die je net hebt gehad of zo gaat krijgen…

De Esplanades lopen niet alleen tussen de verschillende gebouwen, ze lopen er ook langs. Door de  glazen wanden kijk je pal op de bureaus van docenten en in de volle collegeruimtes. Ik zie een projectiescherm met: ‘The Essentials of Socialism’ en een stuk verder eentje met ‘Ethical Considerations’. Opeens heb ik verschrikkelijke heimwee naar m’n werk met studenten…


Zijmuur van een collegezaal

Misschien ben ik daarom ook wel het allermeest onder de indruk van Frank Lloyd Wright’s ‘fountain of knowledge’, een ronde vijver, achtenveertig meter in doorsnee, met sproeiers die maximaal een koepel kunnen vormen van bijna veertien meter hoog. Wijsheid als bron van kennis. 


Fountain of knowledge onder de grijze lucht
Op het Starbucksterras bij de bibliotheek luisteren we samen naar de verhalen van het water in de fontein… 

 

Luisteren naar het water....


Quote van FLW: “The thing that is lost to us most completely now, 
I think, is the capacity to draw a line between what is merely curious and what is really beautiful.” (1951)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten