San Francisco II: zó koud in het Golden Gate Park!

De Young Museum, dan lekker door Golden Gate Park zwerven en daarna verder zien. Dat is het plan voor de tweede dag in SF.

We volgen de tip van de BART-vrouw in Berkeley: “Stap uit op Glen Park en ga met bus 44 naar het park. Die stopt in Golden Gate Park voor de deur van het museum. En het is een mooie route over de heuvels van San Francisco.” Gaat goed. We stappen alleen een halte te vroeg uit…en staan even stil om het ontwerp van Herzog & de Meuron op ons in te laten werken. “Vind jij dit mooi?” “Nee, en ook niet uitnodigend.” “Maar wel spannend.” 

de Young Museum met toren

Een keer binnen ontdekken we een museumbeleid dat ons bekend voorkomt: tijdens het zomerreces geen bijzondere tentoonstellingen en de nodige zalen gesloten. We ontdekken ook dat de collectie van de 20^ste eeuw veel kleiner is dan ik dacht…

Dwalend door de zalen trekken mijn ogen naar een klein schilderij van Jefferson David Chalfant uit 1891. In het midden staat een naakte vrouw op een podium omringt door zeker dertig zorgvuldige geklede mannen, dicht op elkaar, veel vlinderstrikken, achter evenzovele schildersezels. Het is een tafereel uit een atelier in Parijs. Nooit bij stilgestaan dat dit eigenlijk een absurde situatie is…

Uit de zalen met 20^ste eeuwse kunst blijft het object van Cornelia Parker uit 2005 me het meest bij. Zij heeft een enorme hoeveelheid verkoolde resten van een Baptist Church uit Alabama aan het plafond gehangen. Je voelt bijna de agressie van de brandstichter(s) en het verdriet van de kerkleden. Ook bij deze brandstichting zal het altijd onduidelijk blijven of dit een lonely wolf is geweest of een georganiseerde KKK-actie…

Anti - Mass (2005) Cornelia Parker

De toren van de Young is zonder meer bijzonder. Met niet meer dan negen verdiepingen hou je het gevoel dicht bij de grond te zijn. De glazen wanden tot op de vloer voegen een extra dimensie toe aan het uitzicht. Fraai…Maar waar is ‘De Denker’ van Rodin? Die zou hier toch ook ergens staan? De dame van de museumshop op de negende geeft uitsluitsel: “ Dat beeld staat in Lincoln Park voor ons zustermuseum ‘Legion of Honor’.” Ze wijst van boven naar de straten die naar de juiste bushalte leiden…maar een keer beneden lukt het toch niet om die te vinden. We genieten van de vrolijke huizen en krijgen trek. Het museumcafé is van het type dertien-in-een-dozijn, dus dat hadden we al links laten liggen.

Het terras van Cinderella Bakery

Clemens ziet, al wandelend over 6th, de perfecte lunchplek voor vandaag: Cinderella Bakery, een Russische bakker aan Balbao met heerlijke kalkoensandwiches en een terras op straat. We zoeken wel een plek in de zon, want met die harde wind is het in de schaduw niet lekker. Een bezoek aan de restrooms is hier ook heel speciaal: je moet door de bakkerij waar zo’n zeven meelbestoven Russisch sprekende mannen druk in de weer zijn met broden en gebak…

“Weet je, ik hoef eigenlijk niet meer zo nodig naar dat zustermuseum en bovendien, met deze harde koude wind heb ik ook geen zin om helemaal door het park tot aan de Pacific te wandelen.” “Wat wil je dan?” “Lekker binnen zitten in een bioscoop.” “???“ “Nee hoor, een van die trappen opzoeken. Bijvoorbeeld de ‘Hidden Garden Steps’. Een trap bij de 16th, die van Kirkham naar Lawton stijgt en pas door buurtbewoners helemaal is gerenoveerd.” 

Een deel van Hidden Garden Steps

De Hidden Garden Steps opklimmen is genieten van alle mozaïek en de borders langs de trap. Eenmaal boven staan we te aarzelen: welke kant nu op? Er komt een bus aan, de 66. De chauffeur stopt: “You look lost!” “Yes, we’re looking for 44.” Ze kijkt ons verbaasd aan: “That’s five blocks back! Come on in and you’ll have beautiful ocean views if you stay with me to the end of my route and up again.” We kijken elkaar aan: doen, perfect met deze kou.

Terug in het eucalyptusbos van Campground Anthony Chabot komt er een vrouw langs op zoek naar de TRLHD van een trail die in de buurt van onze plek zou beginnen. We raken in gesprek. Zij kent Nederland. Dat wil zeggen ze reisde per trein heen en weer tussen Amsterdam en De Haag (Tweede Kamer), omdat ze zich bezig houdt met prostitutie en ze de manier waarop wij in Nederland omgaan met de belangen van prostituees niet ziet zitten. “Hoezo een vrij beroep en dat wettelijke regelen? En wat doe je dan aan de vrouwenhandel? Het is zó dom om het nationaal te bekijken! Het is een wereldwijd probleem en de meeste vrouwen werken gewoon gedwongen in de prostitutie! Dat is misdadig en dat moet je ook als zodanig aanpakken.” 

TRLHD hier?

Later deze avond lees ik dat de Tweede Kamer juist vandaag heeft gekozen voor de ‘vrij-beroep-invalshoek’ en de vingers verder niet heeft willen branden aan de internationale vrouwenhandel. Nee, denk ik, dat vraagt intensieve samenwerking met andere Europese landen en daar zijn de meeste politici nu niet meer van. Ja, denk ik vervolgens, er is veel te zeggen voor de visie van onze bezoekster…