Mission Murals

Dag drie in San Francisco is in principe voor een bezoek aan het Museum of Modern Art (SFMOMA), een tweede poging om bij het beroemde Greens in Fort Mason te lunchen en een wandeling te maken door de Latijns Amerikaanse wijk Mission en door Castro waar ook het GLBT Historische Museum staat. “Vanmiddag is het bewolkt en gaat het heel hard waaien.” “Hmm, dan kunnen we beter eerst naar Mission gaan. Doen? ” Dus we stappen uit de BART op 24th St Mission en lopen naar nummer 2981, voor het Precita Eyes Mural Arts and Visitors Center. Het bestaat al sinds 1977 en is dé plek waar kunstenaars elkaar en de locale gemeenschap ontmoeten. 

"Precita Eyes is art for the people"

Een enthousiaste Spaanse van een jaar of vijftig vertelt ons wat een goeie route is en wat we dan allemaal gaan zien. Ze citeert ene Carlos: “Precita Eyes is art for the people. Precita's murals are thought-provoking and really speak to issues of class struggle, racism, oppression and other relevant issues to communities of color.” En dan: “I’ll show you some specials about women’s and girls oppression.” We zullen een prachtige mural zien voor de Mexicaanse meiden die worden verkracht en vermoord. “Je ziet twee ogen. In de linker pupil een soldaat met een geweer, in de rechter een witte duif…"

Eerbetoon aan de verkrachte en vermoorde Mexicaanse meiden

"Ook heel mooi is ‘Maestrapeace’ op ‘Women’s Building’ in Lapidge St. Je ziet bovenaan het portret van Rigoberta Menchu, de mensenrechtenactiviste uit Guatemala die in 1992 de Nobelprijs voor de Vrede won. En daaronder portretten van andere vrouwen en belangrijke vredessymbolen. De gevel in 18th St is gewijd aan handwerken van vrouwen uit de hele wereld.” 

Women's Building met links boven het portret van
Rigobert Menchú

Ze laat nog meer voorbeelden zien, ook van verschillende stijlen. Ik wil graag weten wat het verschil is tussen murals en graffiti. “Graffiti is illegal. I think you mean spray art? The style that reminds you of graffiti?” Oké, dat is helder. Blijft er nog een vraag over: “Wat is een goede plek om te lunchen?” “El Tomate. Mexicaanse keuken, heel lekker. En vergeet niet aan de ene kant van de straat te lopen om de murals aan de andere kant te zien!”

Na een paar murals belanden we in een vrolijke speeltuin. Clemens wordt gelijk aangesproken door een andere man: “Mannen zonder kinderen mogen hier niet binnen. We proberen zwervers en pedofielen te weren.” Ik raak in gesprek met twee vrouwen, een dochter van Vlaamse mensen en een vrouw uit Seattle. De Vlaams sprekende vrouw vertelt dat ze haar kinderen tweetalig probeert op te voeden, maar dat dat best lastig is. Van de andere vrouw krijg ik tips voor ons bezoek aan haar geboortestad. Dan klinkt het: ”Kom schat, we willen nog méér zien!” Daar heeft mijn lief helemaal gelijk in, want wat blijkt? Tegen lunchtijd hebben we nog maar een fractie van alle kunstwerken gezien. Een busrit van een uur open neer naar Fort Mason voor een lunch bij Greens lijkt dan ook zonde van de tijd. Maar bij ‘El Tomate’ en andere restaurants zit verder niemand. Dat is niet gezellig... 

Weer een heel andere stijl....

Een Joodse sandwichzaak biedt uitkomst. Bij ‘Wise and sons’ is nog een tafeltje vrij en we genieten van een dik belegde boterham met pastrami en zuurkool.

Het verhaal van terreur en voorspoed

Na de lunch is de beroemde Balmy Alley dé plek om onze speurtocht langs de politieke muurkunst te vervolgen. Hier verschenen eind jaren zeventig van de vorige eeuw de eerste murals. Een paar uur later lopen we door Clarion Alley, de laatste. Naarmate je dichter bij Castro komt hangen er ook meer regenboogvlaggen aan de gevels. In Clarion ontwaren we een mural met alle politieke issues waar mural art aandacht voor vraagt, inclusief ‘Orlando’.

'We stand with Orlando'

Moe van alle mooie indrukken en ook van het urenlange geslenter ploffen we bij BART 16th St Mission op een van de blauwe banken. Achter de bank staat een winkelwagen met zwerversinventaris. Voor ons zitten talloze mannen tegen de hekken van stationsingang te eten, te drinken en te babbelen. Een politieagent heeft net een ambulance gebeld: er is iemand niet goed geworden lijkt het. Twee jongens staan voor de Islam te flyeren. Een tandeloze vrouw loopt al mopperend heen en weer...

Achter de bank...

”We gaan niet meer naar het SFMOMA wat mij betreft. En jij?” “Dàcht het niet, nee.” In plaats daarvan blijven we nog even op de bank genieten van al de overbekende grote stadstaferelen…