Wednesday Watercolorday

Vanochtend afgezien van bubbelen in het warme water van Sol Duc Hot Springs, dus nu tijd over om van vallend water te genieten: de Marymere Falls. Daarvoor loop je van het Storm King Ranger Station aan het gigantische gletsjermeer Lake Crescent, onder de US 101 door naar de start van de trail.

 

met vlag half stok...

De vlag bij het Ranger Station hangt nog steeds half stok vanwege het drama in Nice. Voelt steeds weer goed om te zien. 

Voor de ingang van het blokhutachtige huisje staat een bord dat het vandaag ‘Watercolor Wednesday’ is en dat je binnen alles kunt halen wat je nodig hebt om lekker te schilderen. 

"Mooi! Dank je wel Cindy!"

Eenmaal bij de waterval zien we wat dat betekent: een heleboel kids zijn met waterverf in de weer om Marymere Falls op papier vast te leggen. Mijn lief buigt zich belangstellend over hen heen. “You can have it! I’m almost finished!” zegt de grootste van het stel. Ja, daar kom je dan niet onderuit én de mama en ik willen dat natuurlijk ook digitaal vereeuwigen.

Marymere Falls

Stevige brug voor hoogwatermomenten

Marymere Falls zelf, aan de rand van Olympic Wilderness, is ook zeer de moeite waard. Wel smal in deze tijd van het jaar, maar toch nog best krachtig. En het is hier, net als op andere trails in Olympic Park, ook heerlijk rustig: pets prohibited!

Lake Crescent

Weer terug bij het meer staren we wat over het gladde water en bedenken hoe het zou zijn om hier een eeuw geleden met de ‘Lady of the Lake’, de beroemde kleine sloep die tot 1922 als veerboot dienst deed, naar East Beach aan de andere kant van het sikkelvormige meer te varen, daar lekker te lunchen om je dan weer naar Fairholme terug te laten brengen voor nog minimaal één nachtje in het voormalige luxe Fairholme Lodge, waar je dan ’s ochtends op je balkon de zon boven de bergen weer op ziet komen…

Rode elzen met witte korstmossen aan de oever van het meer

Je proéft gewoon dat het een eeuwenoud meer is in een eeuwenoude omgeving. En dat is altijd weer bijzonder, want ik weet nog steeds niet hoe dat precies werkt, alleen dàt het werkt: voelen dat je op ‘oale groond’ staat.