Bezoek aan Boeing en meer

De veerboot van 10.25 uur is nog aan het uitladen als we aankomen rijden. “Misschien kunnen we nog mee?! Zou wel mooi zijn!” Een van de medewerkers stapt op ons af: “Well, stay where you are, dear! This is the May-Be-Lane. So watch me. I might be winking!” Ze maakt eenzelfde gebaar als een verkeersagent om duidelijk te maken dat je door kunt rijden…

De 'May-Be Lane in de haven van Kingston

..en toch wachten op de volgende veerboot

Uiteindelijk wordt het toch de volgende veerboot van Kingston naar Edmonds, over grijs water onder een grijze lucht, maar, altijd bijzonder zo’n boottocht. “Voelt net alsof je in een ander land bent, toch?” “Ja, precies…” De rit van de kade in Edmonds naar Boeing gaat over de Interstate 5. Is weer even wennen zoveel drukte op de weg...

Gevonden...

Bij de Boeing Everett Assembly Plant in Mukilteo werken 41.000 mensen in drie shifts, de interne catering verzorgt 22.000 maaltijden per dag en alle hallen bij elkaar bieden ruimte voor het complete Disney World, inclusief vijf mega parkeerterreinen…wat info om een beetje een beeld te krijgen van de plek waar we de komende uren door zullen brengen.

Ik moet eerlijk zeggen, zodra we een paar minuten rondlopen in het Future of Flight Center, ook het vertrekpunt voor de Boeing Tour naar de fabriekshallen, en me piep voel naast de nieuwste Rolls Royce vliegtuigmotoren, vind ik het toch wel een goed idee dat we hier zijn. Van te voren was het meer een omdat-jij-het-erg-leuk-vindt-houding.

Indrukwekkend model van een RR-motor

Boeing begon in 1906 met een propellerviegtuig dat op zee konden landen. Dat is nu honderd jaar geleden en een deel van de tentoonstelling in het Flight Center heeft een historische invalshoek: foto’s van alle types die in de loop van de tijd zijn gemaakt, voor de burgerluchtvaart, maar ook voor de luchtmacht, voorbeelden van materialen voor vliegtuigvleugels, te beginnen bij een soort zeildoek dat door een team van naaisters in elkaar werd gezet, tot en met het innovatieve microlattice, ‘a 3D open-celpolymer structure....It can instantly retain its form after being crushed and it is so light it can balance on a dandelion’, een uitgebloeide paardenbloem. Wordt ook al gebruik in de medische wereld begrijp ik.

Boeiend is ook het deel over de zoektocht naar een duurzame brandstof voor grote vliegtuigen, waarbij afval van bosbouw hierin het Noordwesten natuurlijk een belangrijke rol speelt.

La Strada met een 787-KLM in de verte op de Boeing Plant 

Ik heb nog lang niet alles gezien als het al tijd is om ons aan te sluiten bij de groep van de 14.30 uur tour naar de fabriekshallen. Je mag niets meenemen, dus ik heb geen foto’s van wat we allemaal hebben mogen zien in de assemblagehallen voor de oude 747 en de nieuwe 777 en 787. Boeing bouwt alleen op bestelling en dan is het natuurlijk extra leuk dat er net een exemplaar voor KLM aan de beurt is om voorzien te worden van de twee, in plaats van vier, motoren. In den vreemde bekruipt me altijd weer een ‘ons-gevoel’ bij het zien van Nederlandse symbolen…

De nieuwe 787 vliegt super zuinig en haalt ruim 14.000 km zonder bij te tanken. Kosten 2,5 miljoen per stuk, en dan moet je zelf nog wel de stoelen aanschaffen!

Prima plek naast de schuur van Daniel & Jean in Edmonds

Vlak voor de afgesproken tijd arriveren we bij Daniel en Jean in Edmonds. “Waar waren jullie vandaag?” “Bij Boeing. Dat vonden we best interessant.” “Dat is het ook en je kunt er nog wel even van blijven genieten zolang jullie bij ons zijn, want de testvluchten komen hier over.” Dit is typisch een Daniel-opmerking weten we al snel: grappig gevoel voor humor. Jean vraagt gelijk: “Willen jullie iets drinken? Ook een biertje, of water en een glas wijn?” “Ik wil wel een biertje proberen.” “Mag het voor mij wijn zijn?” “Rood of wit?” “Met deze warmte wit graag.” En zo zitten binnen een paar minuten lekker in hun tuin verder kennis te maken. Jean en Daniel camperen pas een klein jaar. Ze hebben ook een kleine: een VW Roadtrack. Wij vertellen uitgebreid over onze reis en over handige dingen zoals een extra ventilator achter de koelkast zodat-ie goed blijft werken als de temperatuur de dertig passeert en het plezier van zonnepanelen als je veel vrij wilt staan. En wat wij deden voor ons pensioen? Clemens verhaal is altijd aanleiding voor een lang gesprek over healthcare, en de verschillen tussen de USA en Nederland. En, vragen we, wat is jullie achtergrond? Hij was heel lang ondernemer en daarna onderwijzer aan de highschool hier: geschiedenis en Engelse literatuur. Hij valt nog regelmatig in, ook al is hij nu 71. Zij is net zo oud als wij en werkte altijd als remedial teacher. Het gesprek gaat natuurlijk ook even over politiek. Daniel: “I hope you don’t think we like Trump.” Clemens: “Wat jammer nou, ik wil zó graag een keer Trumpaanhangers ontmoeten!”

Even later vraagt Daniel: “Houden jullie van zalm?” “Ja, lekker!” “Zullen we dan morgenavond samen bqq-en?” “Goed idee, graag!” Jean: “En ik breng jullie morgen naar Seattle. Heen is een probleem want de forensentreinen rijden maar tot 8 uur. Dat is vast te vroeg?!” “Eh…ja, dat is erg vroeg…”