The Way Water Falls

Hoe water valt? Daar heb ik me eigenlijk nooit bij stilgestaan. Gewoon recht van boven naar beneden of schuin als het hard waait, toch? De gids ‘Thundering Waters’ verhaalt over de watervallen in het Umpqua National Forest die we vandaag bewonderen en er zijn, zo lees ik, wel acht verschillende manieren waarop water kan vallen. Het is afhankelijk van de vraag of er één, dan wel meer stromen zijn, en of het water tijdens de val contact houdt. Leuk om zo naar watervallen te kijken! We rijden over de Hwy 138 naar het westen, en zoeken er zes op…

Clearwater Falls, een grote en een kleine stroom

Clearwater Falls is van het type ‘segmented’: het water valt in twee stromen zo’n negen meter naar beneden. Het mos op de stenen groeit hier heel uitbundig.

Whitehorse Falls...met campertje rechts

Whitehorse Falls is een voorbeeld van een ‘punchbowl’: het water dondert in een diepe poel voor het verder stroomt. Nou ja, ‘dondert’ is een groot woord. Het water valt maar vierenhalve meter naar beneden.

Onderweg naar Watson Falls

Een zomers valletje

Watson Falls is de hoogste hier in het zuidwesten van Oregon: hier dondert het water echt achtentachtig meter naar beneden. ‘Plunge’ heet dit type: het water stroomt over de basaltblokken, valt loodrecht naar beneden en heeft geen enkel contact meer met de wand er achter. Je merkt wel dat het al juli is, de stroom is niet zo heel sterk meer.

Tokten Falls

Toketee Falls heet ‘tiered’: minimaal twee watervallen na elkaar. In dit geval eentje van twaalf en eentje van vierentwintig meter. Moet je geloven, want de bovenste is vanaf de trail niet goed te zien.

Stamboom Falls

...met rechts de visladder

Steamboat Falls is een ‘block’, zo genoemd omdat hier een brede stroom water over een rotsrand valt. Het aardige van deze is dat er een visladder naast ligt. Dat is de betonnen doos rechts in beeld. Als je stroming sterker is, en je bent hier een week of wat eerder, dan kun je springende zalmen zien, die proberen de zevenenhalve meter in een keer te nemen.

Susan Creek Falls

 

...met poel

Susan Creek Falls is een ‘fan’, een brede variant van de ‘horsetail’. Beide houden contact met de rotswand. Maar had ook een ‘punchbowl’ kunnen heten want het water stroomt in een grote poel voor het verder richting North Umpqua River verdwijnt.

Het enige type waterval dat we vandaag niet hebben gezien is een ‘cascade’.  Als ik het goed begrijp bestaat een cascade uit een serie achter elkaar liggende ‘blocks’, een soort trap zeg maar...

Visladder van Rock Creek Hatchery

Wat we nog wél zien zijn springende zalmen! Het idee was om bij de Rock Creek Fish Hatchery wat zalm te kopen voor op de bbq vanavond. Maar er worden heen alleen zalmen gekweekt, niet verkocht. Op grote infopanelen lezen we hoe de kwekers volwassen zalmen vangen, eitjes bevruchten met sperma, de jonge visjes voeden en volgen tot ze groot genoeg zijn om ze in de Rock Creek los te laten. Daar beginnen ze dan aan hun reis naar de Pacific. Een tot vijf procent van de zalmen komt vroeger of later terug op de kwekerij. En die zien we nu de visladder opkomen…

Deze springende zalm schoot ik met m'n iPhone....

Clemens staat met een andere fotograaf eindeloos bij de laatste sport van de visladder. Hij schiet een fraaie ‘spring chinook salmon’. “Kom nog even kijken naar een van die borden!” Ik troon mijn lief tot slot even mee naar deze tekst: ‘A tribal legend tells of a large lake which once covered the land. Coyote dug a hole in the mountains, so that the lake drained to the ocean. As a result, the salmon came up the river to feed the inland peoples.’ …”Ja, leuk!”