Sol Duc Hot Springs & Falls

“Heb ik vandaag geluk en kan ik eindelijk lekker bubbelen in een heuse hotspring?” “Gaan we onderzoeken schat.” Sol Duc Hot Springs ligt, bijna, aan het eind van de weinige wegen die je naar het binnenste van Olympic National Park brengen. 

In Sol Duc Hot Springs Resort vraag ik aan de jongeman bij de kassa of ik eerst even mag kijken voor ik besluit een kaartje te kopen. ”Natuurlijk mevrouw. Die kant op.” Aan het einde van die gang heb je inderdaad uitzicht op de ‘springs’. Je ziet een rond badje en daarachter een rechthoekig zwembad. Beide met de bekende zwembadblauwlook en beide vol met zeer gewichtige mensen in nauwsluitende badkleding. “Hmm, dit zie ik niet zitten. Teveel visuele ruis. Laten we maar doorrijden naar de waterval. Oké?!” We lopen het chaletachtige gebouwtje weer uit, passeren opnieuw de sobere blokhutten die je kunt huren en rijden door…

Bemoste stenen langs de trail naar Sol Duc Falls

De Sol Duc Falls zijn prachtig, zelfs midden in zomer bij een lage waterstand. We zien voor het eerst een driedelige ‘segmented’ waterval na een trail met veel bruggetjes over kleine beekjes vol bemoste stenen. Heerlijk wandelen hier.

Solo Duc Falls: drie naast elkaar

Op de terugweg mogen we wachten vanwege werk aan de weg. Ook hier weer de bekende borden verspreid over minstens een mijl: ‘road work ahead’, ‘be prepared to stop’ en ‘flagger ahead’. 

Leuke baan? Je bent wel lekker buiten...

De ‘flagger’ komt naar ons toe: “Kan een kwartiertje duren voor de pilot car komt. Sorry voor het delay.” “Zal ik je dan alvast voorlezen wat ik nog over Sol Duc Hot Springs heb gevonden?” “Ja, doe maar.”

Ik vertel dat dit complex in 1880 is geopend met een serie tubes van cederhout en dat er daarna ook een sanatorium is toegevoegd met een capaciteit van honderd bedden. Het wa

s jaren een gewilde plek om te genieten van het geneeskrachtige water. Dik dertig jaar later maakt een ondernemer die het land van de erfgenamen koopt er een chique resort van met golf- en tennis- en croquetbanen, een theater en een gokhal. “Dat heeft vier jaar gedraaid. Precies honderd jaar geleden ging alles binnen drie uur helemaal in rook op vanwege een defecte schoorsteen.” “Oh jammer, ik had hier ook best willen golfen!” “Ja, ik ook wel… En chique is het nu al helemaal niet meer. Maar ik heb nog een leuk verhaal, over het ontstaan van deze hot springs. Luister….”

De legende van de Sol Duc Hot Springs

The Quileute Indians called it ‘Sol Duc’ – a land of ‘sparkling water’. According to Indian legend, long ago a dragon lived in Soleduck Valley. One day, he met another dragon from nearby Elwha Valley and the two proceeded to fight over their land. During their fight, they cleared the timber above the treeline and left bare areas that can still be seen today. The dragons also lost some of their skin, which is hanging in the trees and clinging to the rocks as moss lichen.

The two fought for years and were an equal match. When neither dragon could win the fight, they crawled back to their caves and cried. The dragons’ hot tears are the source of Sol Duc Hot Springs.

Dit blijft vreemd: bijna drie kilometer achter een pilot car rijden
zonder wegwerkers te passeren.

De Elwha Valley, iets verder naar het oosten waar we eigenlijk wilden overnachten, is gesloten: vanwege wateroverlast. Wellicht nog meer drakentranen?