Flooding roads, Sculpture Ranch, LBJ & Lady Bird

“Kijken of we Xander kunnen verleiden een backroad naar Johnson City te nemen?” “Prima. Denk wel dat het lukt.” En dat doet het ook: over een weg met heel veel stroompjes die allemaal in verbinding staan met de Pedernales River. We wachten op een stroompje dat niet is drooggevallen en voilà: daar is er een, compleet met koeien die lekker in het koele water staan. 

Flodder road, Texas

Bij elke ‘oversteek’ zie je gele palen die aangeven hoe hoog het water staat: dat gaat tot vijf foot, één meter tachtig. Maar de helft is natuurlijk ook al genoeg om vast te zitten in je huis, zoals Maureen van Mc Reynolds Winery in Cypress Mill ons gisteren vertelde. Dat kan zomaar een paar weken duren en dat is toch wel een heel andere leven dan aan een gracht met een AH om de hoek…

Maureen vroeg vanochtend waar we vandaag heen gingen, en toen ik zei “Johnson City”, kregen we een tip: “You múst see the Sculpture Ranch and Galleries on LBJ’s hunting ranch. And look for the Dancers. They are awesome!” 

Dansers van Jerry Daniel

Ze heeft helemaal gelijk, het is een schitterende ervaring om eindeloos over dit terrein te rijden en steeds weer andere beelden tussen de bomen te zien opdoemen.

Campo di Fungi, Benini

Je moet je even registeren bij een hangaar en van de gastvrouw horen we over een pool iets verder op waar we prima kunnen staan voor de lunch. Is ook een tóptip, met uitzicht op Eyfells Orishic Dlembe Drum van George Smith, een ingenieur die graag drums maakt en uitnodigt ‘to enjoy drumming.’ In de hangaar staan een paar kleinere uitvoeringen, en Clemens, ooit drummer, moet natuurlijk even het geluid horen…

Eyfells Roshic Dlembe Drums, George Smith

We zouden met gemak een hele dag op deze huntingranch door kunnen brengen, maar willen toch ook de ranch bezoeken waar ‘LBJ’ en Lady Bird Johnson hebben gewoond en gewerkt. Dus, dánk Maureen en dág mooie beeldenranch.

Trust, Bernie Carreno 

In het visitor center van het LBJ Historical Park kunnen we kiezen tussen een film over Johnsons politieke leven en een film over Lady Bird Johnson. Geert Mak verhaalt in ‘Reizen zonder Charley’ uitgebreid over Johnson zelf, dus we kiezen voor een film over haar. Lady Bird, een koosnaam die haar zwarte nanny haar gaf, komt in de film naar voren als iemand die heel veel sturing heeft gegeven aan de ‘performance’ van haar man en van haar positie als first lady ook gebruik heeft gemaakt om een eigen, succesvolle, onderwijs-, gezondheidszorg- en milieuagenda te trekken.

Een bezoek aan de ranch zelf doet je concluderen dat Lyndon B. Johnson eigenlijk ook een sterke sociale agenda had met zijn lange strijd tégen armoede en vóór civil rights, inclusief het feit dat hij, als president de Civil Rights Act in 1965 door het Congress ‘duwt’. Wij kennen ‘m eigenlijk alleen maar als de fatale beslisser in de Vietnamoorlog. Dat was niet alleen een nare politieke erfenis, maar ook een hoofdpijndossier plus de reden dat hij zich niet voor een twee keer verkiesbaar stelde. 

De groene vergaderzaal bij Het Witte Huis van in Johnson City

Een uurtje rondlopen op hun erf, waar hij vaak naar toe vloog om te werken, regelmatig met z’n complete ministerraad in de tuin onder oude eigenbomen vergaderde, persconferenties gaf en buitenlandse gasten ontving, geeft je wel een genuanceerder beeld van deze stugge Texaan en zijn intellectuele, literatuurminnende echtgenote.

De anecdote waar de gastvrouw van de Sculpture Ranch met LBJ’s jachthuis ons op vanochtend op trakteerde, compenseert dat weer: het was vooral ook een huis om van vrouwelijke buit te genieten...