Steeds als
ik de afgelopen dagen ‘Charleston’ op een bord zag staan, ging ik nog net niet een
denkbeeldige lange ketting vanuit m’n pols ronddraaien, op m’n voorvoeten heen
en weer draaien en met m’n benen zwiepen…lekker dansen…
Maar de stad
waar we deze ochtend doorbrengen dateert van heel vér voor die tijd, uit het
midden van de 17e eeuw.
De rij bij
het Visitor’s Center in Charleston levert een leuke ontmoeting op met een dame
wier grootvader in een Amsterdamse diamantfabriek heeft gewerkt, aan een
gracht. Hij is met zijn gezin als enige bijtijds vertrokken. Er waren
natuurlijk heel veel diamantfabrieken in de Plantage- Weesperbuurt, maar het
zou zomaar ons huis kunnen zijn Kleine wereld…
We wilden graag een kaart met een wandelroute van een kleine twee uur door het historische deel van dit stadje in Lowcountry (South Carolina). Die is er niet, wel een guided tour…Hmm, geen zin in.
Lijkt op Amsterdams Hofje... |
Een prachtig
oud trammetje, dat nu al rammelend op luchtbanden rijdt en als bus dienst doet,
brengt ons naar de rand van de wijk waar we wat rond willen zwerven. Sommige stenen
huizen aan reuze vochtige smalle steegjes, doen erg denken aan de Amsterdamse
binnenstad. Het échte chique zijn de enorme panden in Gregoriaanse stijl en de
‘Italianate homes’ aan de grotere straten. Binnen lopen die panden over van de enorme
verzamelingen van rijke planters en notabelen. Maar het is niet onze smaak en
je moet queuen, zo ongelooflijk druk…
We slenteren
verder over de East Bay Street langs het pand aan de boulevard waar volgens een
gids die we toevallig passeren de burgeroorlog van 1861 – 1865 zou zijn
begonnen: “De allereerste schoten zijn afgevuurd vanuit die hoge ramen op de
eerste verdieping.” Ik ga me toch nog eens écht verdiepen in die burgeroorlog,
maar nu lees ik eerst op een bord langs de straat het verhaal van de slaaf
Robert Smalls, een havenpiloot, die met zijn vrouw, drie kids en een zeskoppige
bemanning in april 1862 ’s nachts zee koos en een grote bocht nam naar de
achterkant van Fort Sumter om zich aan te sluiten bij de troepen daar die de
haven van Charleston blokkeerden. Hij wordt natuurlijk als een held verwelkomd
en vanaf dat moment zijn alle opvarenden free black people.
![]() |
Zonnehoed vergeten, maar ik hou 'm wel vast |
Het beroemde
‘Jestine’s Kitchen’, met okrasoep, is de beoogde lunchplek. Ze blijkt op
maandag gesloten…Clemens vraagt een jongeman, type Zuidas, naar zijn favoriete
lunchplek. Hij is op weg naar iets anders, maar verwijst ons naar 82
Queenstreet. Laten we daar nou net een kwartier geleden langs zijn gekomen en
de kaart hebben verkend! Natuurlijk herkennen we het pas als we bij de ingang
van het smalle vochtige steegje staan en opnieuw de kaart bekijken. De
waitress, gezeten achter een hoge balie aan het eind van het gangetje,
bevestigt ons vermoeden: alleen een kopje soep eten? Kan in de bar als we dat
willen, maar niet in het restaurant…We lopen door…
“Zullen we
even naar zee rijden?” Dat hoef je mij nooit twee keer te vragen, en zo
belanden we, na een simpel broodje in de camper, bij de prachtige pier van
Folly Beach, onder Charleston.
Wéér een pier met alle voorzieningen voor vissers: om de paar meter bankjes, houders voor je hengels aan de balustrades en ook veel spoelbakken.
Wéér een pier met alle voorzieningen voor vissers: om de paar meter bankjes, houders voor je hengels aan de balustrades en ook veel spoelbakken.
![]() |
Folly Beach Pier |
Het is bijna
half vier. Mooi licht om foto’s te maken en het verhaal wil dat George Gerswhin
hier, luisterend naar de Gullah Spirituals, in de zomer van 1932 inspiratie
heeft opgedaan voor ‘Porgy and Bess’.…
![]() |
De zon gaat al zakken |
Morgen gaan
we verder op onderzoek uit naar de Gullah, deze speciale groep
African-Americans. Nu eerst naar Legale Farms, de boerderij waar we willen
overnachten. Dat is nog een dik uur rijden.
Bij de boer... |
De eigenaren van Legale Farms zijn niet thuis. Clemens heeft opnieuw onze gastvrouw Helen aan de lijn, maar we kunnen gewoon op het grasveld voor de hekken staan. “Next to the blue van. See you tomorrow morning !” zegt ze enthousiast.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten