Veel vertraging en de troost van boeken, kunst en crabcake

Happy landings op Baltimore in de vroege avond van maandag 14 december. Maar nu is het al donderdag en de camper laat nog steeds op zich wachten. 

We hebben intussen al bijna een wakker-worden-ritueel: nog voor de koffie op marinetraffic.com kijken waar ‘onze’ Atlantic Conveyor nu is en wanneer ie hier wordt verwacht. Gister eindelijk uit New York vertrokken met bestemming Baltimore, maar: “Het lijkt wel alsof-ie eerst nog naar Wilmington gaat. Kijk!!!” Iets verder inzoomen geeft nog meer verwarring: een van de andere schepen die we steeds zien varen ligt op het land…Hè??! Nog verder inzoomend zien we een watertje dat de twee havens van Wilmington en Baltimore met elkaar verbindt. En na het douchen zien we ons schip inderdaad het watertje in draaien. De aankomstprognose? Half drie vandaag. Gaat het lukken om alles dan nog voor het weekend te lossen? Er staan normaliter twee werkdagen voor…Afwachten geblazen en ondertussen weer leuke dingen doen. 

Onze boot in het zwarte stippelkader

En wat hebben we de afgelopen dagen ondernomen?

Dinsdag uitgebreid door de gerestaureerde Inner Harbors gezworven, lekker geluncht in Little Italy bij vier Griekse dames van Agora Market met bijna dertig vetplanten in grote en klein potjes op de counter en daarna onze ogen uitgekeken bij Barnes & Noble binnen. Deze heerlijke boekhandel is de huidige bewoner van een voormalige ‘power plant’ op pier vier. 

Grassen  een oude pier

Frederick Douglass, abolitionist en
medio 19e eeuw de grote inspirator van African-Americans

Seven Foot Knoll Lighthouse

Living Gardens

Onderweg ook met verbazing gekeken naar ‘Living Gardens’ waar oude zeilboten met plastic zijn omgetoverd tot heuse slimme kassen.

Eind van de middag gaat CNN aan voor een urenlang debat tussen eerst vier en vanaf half acht zeven Republikeinse presidentskandidaten. 

Tot onze verrassing zitten er best weldenkende kandidaten bij: Rick Santorum en Carly Fiorina bijvoorbeeld. Maar als je Donald Trump meer dan een minuut ziet praten begrijp je echt niet hoe die man zó hoog kan scoren…

Peabody Library

Boeken spelen ook woensdag een hoofdrol, want we hebben eerst de George Peabody Library bewonderd en daarna de Enoch Pratt Free Library.  

De Peabody Library dateert uit 1857 en zit naast het Peabody Conservatorium. De intrigerende geur van oude boeken komt je tegemoet zodra je de prachtige deur open doet. 

Clemens duikt gelijk in de kaartenbakken en vindt veel naamgenoten: met h’s, zonder h’s, zonder d’s en met t’s, de index bevat veel Bernardten, waaronder natuurlijk ook Sarah. 

Ik zie al snuffelend tussen de stille schappen vol academische banden bijvoorbeeld zeven delen ‘Records of New Amsterdam van 1663 tot 1674’. De verleiding om hier de rest van de dag te blijven bladeren is bijna niet te weerstaan.

Records of New Amsterdam...

De tweede bieb, de Enoch Pratt Free Library, is nagenoeg het tegenovergestelde van de Peabody Library: overal zitten African-Americans van alle leeftijden hard te werken. We lopen ook langs ruimtes waar mensen gratis pc-workshops volgen en dat alles is helemaal in lijn met de missie van Pratt in 1886: “..to provide equal access to information and services that support, empower and enrich all who pursue knowledge, education, cultural enrichment and lifelong learning.” Voelt goed, net als de enorme aluminium ‘Book Drop’-containers links en rechts van de toegangsdeuren. 

Next stop is Lexington Market, een overdekte markt uit 1782 aan de rand van West Baltimore, het deel van de stad waar in april Freddie Gray door agenten zo zwaar is mishandeld dat hij er een week later aan overleed. In Lexington Market zit Faidley’s met z’n oesters en zijn wereldberoemde crabcake. Een crabcake is een bol krabvlees van zo’n tien centimeter doorsnee met een heel licht krokant laagje er om een. Het complete recept is natuurlijk een diep geheim. 

Net als in ons hotel eet je hier van een plastic bord met plastic bestek en nu ook nog staande aan lange tafels. Maar na de eerste hap vergeet je dat: deze crabcakes zijn echt heel erg lekker. Geen wonder dat ze op bestelling de hele wereld over reizen.

Uitzicht op de oesterbar vanaf de crabcakecounter

Donderdag hebben we, na een heerlijk lang bezoek aan de collectie van de Cone Sisters in het Baltimore Museum of Art, opnieuw uitzonderlijk geluncht: bij Red Emma’s Bookstore and Coffeehouse met allerlei vegetarische en veganistische broodjes en salades en als toetje een rondgang langs de schappen met oude en nieuwe maatschappijkritische werken.

‘Emma’s’ dook op in een verhaal uit Peabody’s Magazine over een opera van Frances Pollock, dit jaar afgestudeerd in zang, cello en piano aan Peabody. Haar ‘social justice opera’ heet Stinney, genoemd naar de zwarte jongen die in 1944 de elektrische stoel kreeg omdat hij twee witte meisjes zou hebben vermoord. Pollock wilde de wereld van het conservatorium waar ze werkt en de wereld van Lexington Market, waar ze woont, bij elkaar brengen. Het tragische toeval wil dat de opera twee weken na de dood van Freddie Gray in première ging op de eventlocatie van Red Emma’s Bookstore. Jammer genoeg draait-ie nu niet meer.

Op het nieuws horen we dat het eerste proces tegen een van de zes agenten over moet: de jury kan het niet eens worden over de vier aanklachten. ’s Avonds zijn er weer demonstraties. De familie van Gray roept op geen geweld te gebruiken…