Bij lobby
van het hotel staat een display met kaartjes van taxibedrijven. “Wie is de
beste?” “Take Bay taxi.”
“Oké thank you mam.” Clemens belt.
“Don will pick you up in about twenties minutes.”
“Oké, thank you sir.”
De shuttle driver van ons hotel zit in de lobby, hoort Clemens bellen en komt naar ons toe: “Sorry I can’t take you there, but make sure the taxi goes through the tunnel. That’s the fastest way.” Dankbaar voor de tip zeggen we in koor: “Oké, thank you sir.”
De shuttle driver van ons hotel zit in de lobby, hoort Clemens bellen en komt naar ons toe: “Sorry I can’t take you there, but make sure the taxi goes through the tunnel. That’s the fastest way.” Dankbaar voor de tip zeggen we in koor: “Oké, thank you sir.”
Na een
kwartier komt er een zilvergrijze taxi voorrijden. Het blijkt niet Don, maar
Robert zelf van Bay Taxi. Hij zet twee gasten af. Ik loop naar buiten. “No mam,
sorry, you have to look for a light brown car with a creamy top, like
cappuccino.” “Oké, thank you sir.” Clemens komt er bij staan en vraagt wat een
ritje naar de haven mag kosten. Robert aarzelt, lijkt na te denken en zegt: “$
28, …about.” “Oké, thank you sir.”
Als we
eenmaal in de cappuccinotaxi zitten rijden we niet door de tunnel maar over een
tolbrug. “Avoid traffic jam you know.” En bij het kantoor waar onze tocht door
het havengebied start staat de meter op $ 38, ex tol en tax. Don wenst ons als
we uitstappen “Happy holidays!” Ons “Thank you sir, likewise.” klinkt dit keer
ook zoals we ons voelen: opgelicht…
Maar….daarna
gaat alles reuze soepel.
Binnen vijf minuten zijn alle papieren in orde en dan heb je het over een dossier van bijna een centimeter dik. Weer twee minuten later rijdt Clemens met een escort guide naar de terminal waar het campertje staat te wachten. Dat ziet er piccobello uit en start onmiddellijk. En alles bij elkaar rijden we, in plaats van de voorspelde vier uur, binnen drie kwartier naar een plekkie waar we gas kunnen tanken voor de koelkast, de boiler, het gas en de bbq.
Binnen vijf minuten zijn alle papieren in orde en dan heb je het over een dossier van bijna een centimeter dik. Weer twee minuten later rijdt Clemens met een escort guide naar de terminal waar het campertje staat te wachten. Dat ziet er piccobello uit en start onmiddellijk. En alles bij elkaar rijden we, in plaats van de voorspelde vier uur, binnen drie kwartier naar een plekkie waar we gas kunnen tanken voor de koelkast, de boiler, het gas en de bbq.
 |
| Mag ik een foto van u maken? Tuurlijk. |
Ook dat
gaat soepel, evenals, eindje verderop, het vullen van de brandstoftank met
diesel voor slechts $ 0,69 per liter J.
Nu onze koffers ophalen bij het hotel, een bezoek brengen aan de Amerikaanse
ANWB voor hard copy kaarten en boodschappen doen.
 |
| Dubbel parkeren om koffers in te laden... |
Clemens heeft van te voren al
een Wallmart gespot en met de spikslinternieuwe TomTom zijn we daar ook in no
time.
Eenmaal
binnen bij de supermarkt hebben we wel even tijd nodig om onze weg te vinden.
Hé, geen eenvoudige flessen bubbelwater van anderhalve liter die in de koelkast
passen? Is er geen gewóne boter? Hebben ze écht alleen maar bleke vierkante
kaas? Ik dwaal verder door de enorme hal. Clemens wil liever weg om voor het
donker in Queenstown te zijn, op onze eerste overnachtingsplek. Daar heeft hij natuurlijk
gelijk in.
Op weg naar de kassa spot ik iets bijzonders: Spa Footies in Kerstuitvoering, gedoopt in aloe & vitamine E. Dié wil ik!
 |
| Mmmm, lekker warmmme voeten |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten